Ο Μιχάλης Κούσης πανηγύρισε το 1979 τη μεγαλύτερη επιτυχία της καριέρας του, αλλά βίωσε και την πιο μεγάλη απογοήτευση…
Ο σπουδαίος μαραθωνοδρόμος πέτυχε παγκόσμιο ρεκόρ στους Μεσογειακούς Αγώνες, όμως το ρεκόρ του ακυρώθηκε τρεις εβδομάδες αργότερα, καθώς αποδείχθηκε ότι η διαδρομή που έτρεξε ήταν μικρότερη από την προβλεπόμενη.
Ο Έλληνας Πρωταθλητής ήταν 10ος στους Πανευρωπαϊκούς Αγώνες το 1978. Έχοντας ήδη κατακτήσει το χρυσό μετάλλιο στους Βαλκανικούς Αγώνες που έγιναν στην Αθήνα τον Αύγουστο του 1979 (ελληνική νίκη μετά από 39 χρόνια), ήταν πανέτοιμος για ακόμη μία μεγάλη επιτυχία. Η διοργάνωση στη Γιουγκοσλαβία αποτελούσε ευκαιρία για νέα σημαντική διάκριση, στον μαραθώνιο που θα συμμετείχαν οι κορυφαίοι των χωρών της Μεσογείου.
Την Παρασκευή 28 Σεπτεμβρίου 1979 ο Αγρινιώτης μαραθωνοδρόμος τα κατάφερε με τον πλέον εντυπωσιακό τρόπο. Νίκησε τους αντιπάλους του με τον ασύλληπτο χρόνο 2 ώρες 06΄. 53΄΄ καταρρίπτοντας το παγκόσμιο ρεκόρ που κατείχε από τον Μάιο του 1969 ο Αυστραλός Ντέρεκ Κλέιτον με 2 ώρες 08΄. 34΄΄. Ο Κούσης έγινε ο μεγάλος πρωταγωνιστής των αγώνων, αλλά όλα… γκρεμίστηκαν λίγες ημέρες αργότερα.
Ο σπουδαίος χρόνος που πέτυχε σε συνδυασμό και με το ότι το προηγούμενο παγκόσμιο ρεκόρ κατέρριπτε με την επίδοσή του και ο δεύτερος Ιταλός Μάρκο Μέρσι (2 ώρες 07΄. 15΄΄), οδήγησε την Παγκόσμια Ομοσπονδία Στίβου, σε επανέλεγχο της μέτρησης της διαδρομής που έτρεξαν οι μαραθωνοδρόμοι στο Σπλιτ.
Αρχικά οι διοργανωτές υποστήριξαν ότι είχαν μετρήσει σωστά τη διαδρομή. Είκοσι ημέρες αργότερα, άλλαξαν όλα. Οι Γιουγκοσλάβοι παραδέχτηκαν το λάθος τους, ανακοινώνοντας ότι η διαδρομή που έτρεξαν οι αθλητές ήταν 899 μέτρα μικρότερη από την κανονική διαδρομή του Μαραθωνίου δρόμου. Το Παγκόσμιο ρεκόρ του Κούση ακυρώθηκε, με τον Πρωταθλητή μας να ζει τη μεγαλύτερη απογοήτευση της καριέρας του, λίγες ημέρες μετά τη θριαμβευτική παρουσία του στο Σπλιτ.
Ο Μιχάλης Κούσης συνέχισε πάντως την προσπάθειά του. Το 1980 ήταν τέταρτος στον φημισμένο μαραθώνιο της Βοστόνης (το 1946 είχε νικήσει ο Στέλιος Κυριακίδης), το 1981 ήταν ξανά πρώτος στους Βαλκανικούς Αγώνες στο Σαράγεβο και το 1982 πήρε την τέταρτη θέση στον μαραθώνιο του Άμστερνταμ.
Πέθανε το 2005 από ανακοπή καρδιάς, ενώ έκανε προπόνηση στο Σέιχ Σου στη Θεσσαλονίκη. Εκεί ζούσε από το 1995 με την οικογένειά του (η σύζυγός του Πίτσα Σούλα ήταν πρωταθλήτρια του μήκους).
