ΑΠΟΨΕΙΣ

Η Ελλάδα το φετινό καλοκαίρι είχε ένα βασικό αγωνιστικό στόχο. Να βρεθεί ξανά στη μεγαλύτερη γιορτή του παγκόσμιου αθλητισμού και τα κατάφερε με τρόπο πειστικό.

Μάθαμε να τον λατρεύουμε και να τον μισούμε. Μάς έκανε να ζούμε στο έπακρο τις επιτυχίες του, να χαιρόμαστε αφάνταστα με τις αποτυχίες του. Ζηλέψαμε τα ρεκόρ του, κρυφογελάσαμε στις μουντιαλικές και ευρωπαϊκές αποτυχίες του. Σε κάθε δάκρυ του, μια στιγμή συμπόνιας ή ένα μειδίαμα χαιρεκακίας.

Η φάση των ομίλων ολοκληρώθηκε με την "επίσημη αγαπημένη" να κάνει το δύο στα δύο και να πηγαίνει με την καλύτερη δυνατή ψυχολογία στον ημιτελικό του προσεχούς Σαββάτου (17:30, ΕΡΤ1) με αντίπαλο τη Σλοβενία του Λούκα Ντόντσιτς.

Δεκατρείς μέρες, 20 γήπεδα, 24 ομάδες, 36 αγώνες, 81 γκολ. Το Euro2024 άφησε πίσω την πρώτη φάση και μετά την 48ωρη πανευρωπαϊκή "νηστεία" επιστρέφει δριμύτερο. Με 15 αναμετρήσεις που θα κρίνουν τα πάντα.

Δέκα μέρες τώρα κινούμαι μεταξύ δύο πόλεων, που έχουν συνδεθεί άμεσα με τους εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες που ζουν στην Γερμανία. Στουτγάρδη και Φρανκφούρτη. Στον αστικό ιστό τους αλλά και στις γύρω περιοχές το ελληνικό στοιχείο είναι έντονο και πολύ "δυναμικό".

Συχνά, η ιστορία επαναλαμβάνεται με γεγονότα που συνδέονται κάτω από ιδιαίτερες καταστάσεις και συνθήκες. Ακριβώς ότι είχε γίνει στις 22 Ιουνίου του 2004 στο Οπόρτο, είναι πιθανό να συμβεί 20 χρόνια αργότερα στο «Ντόιτσε Μπανκ Παρκ» της Φρανκφούρτης.

Μήνες μετά τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ του 2021, όταν η Μάντσεστερ Σίτι ηττήθηκε από την Τσέλσι, ο Πεπ Γκουαρδιόλα, σε μία έκρηξη ειλικρίνειας, παραδέχτηκε ότι τις παραμονές εκείνου του αγώνα οι σκέψεις του ήταν τόσες πολλές και περίπλοκες, που βυθίστηκε σε αυτές πολύ περισσότερο από όσο θα έπρεπε και όλο αυτό του γύρισε μπούμερανγκ. Θυμόμαστε ότι είχε επιλέξει να αφήσει εκτός ενδεκάδας τον καλύτερο χαφ του και βαρόμετρο στην πορεία της Σίτι μέχρι τον τελικό του Πόρτο. Τον Ρόδρι.

Η Γερμανία πέρασε πρώτη στους 16 του Euro2024 με δύο νίκες και 7-1 γκολ, όμως τα νοκ άουτ παιχνίδια παραπέμπουν σε μια τελείως διαφορετική ιστορία.

Αμέσως μετά το Μουντιάλ του Κατάρ, που σηματοδότησε τη δεύτερη συνεχόμενη παταγώδη αποτυχία σε Παγκόσμιο Κύπελλο, η Γερμανία άρχισε την προετοιμασία της για το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα που θα διοργάνωνε.

Τρίτη βράδυ στην Φρανκφούρτη. Τα κορναρίσματα των Τούρκων οδηγών, που βγήκαν στους δρόμους με σημαίες για να πανηγυρίσουν τη νίκη στο Euro2024 συνεχίζονται κι εγώ αποφασίζω να επισκεφθώ την Fan Zone της γερμανικής μεγαλούπολης, δίπλα στο ποτάμι και να δω Πορτογαλία - Τσεχία.

Στην προ VAR εποχή ο πρώτος αγώνας του Euro2024, που φιλοξενήθηκε στη Φρανκφούρτη, θα είχε διαφορετικό νικητή. Στο τέλος του δεν θα πανηγύριζαν οι Σλοβάκοι, αλλά οι Βέλγοι. MVP δεν θα ήταν ο Λόμποτκα, αλλά ο Λουκάκου.

Στην εποχή που ο άνθρωπος επιτίθεται στον συνάνθρωπο με πυραύλους. Την ώρα που ο άνθρωπος στέλνει όπλα σε συνάνθρωπο για να παρατείνει έναν πόλεμο.

Το ήθελε, το άξιζε, το πήρε. Ο Ολυμπιακός εκπλήρωσε το μεγάλο όνειρο της κατάκτησης ενός ευρωπαϊκού τροπαίου, έγραψε την πιο χρυσή σελίδα στην ιστορία του, λίγο πριν τη συμπλήρωση 100 χρόνων από την ίδρυση του σε μία βραδιά που δάκρυα χαράς πλημμύριζαν τα πρόσωπα φιλάθλων του ανεξαρτήτως ηλικίας.

Η αυλαία της Σούπερ Λιγκ έπεσε, τα φώτα έσβησαν, αλλά οι αναμνήσεις από το εντυπωσιακό φινάλε θα μείνουν ανεξίτηλα στη μνήμη μας. Στη Λεωφόρο, την Τούμπα και την OPAP Arena η αγωνία ήταν στο αποκορύφωμα για διαφορετικούς λόγους. Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός στόχευαν στην προνομιούχο 3η θέση που εξασφαλίζει ευρωπαϊκό εισιτήριο.

Ο Ολυμπιακός κατάφερε να φτάσει μέχρι το τέλος της διαδρομής του Europa Conference League και να κυνηγάει κάτι μοναδικό: Να γίνει η πρώτη ομάδα που θα κατακτήσει δύο ευρωπαϊκά τρόπαια στο ποδόσφαιρο την ίδια σεζόν, καθώς προηγήθηκε η επιτυχία της ομάδας Κ19 στο Youth League, το αντίστοιχο Champions League Νέων.

Ο Παναθηναϊκός ολοκλήρωσε το σπουδαιότερο comeback στην ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ, επέστρεψε εκεί που ανήκει και κοιτάζει το άμεσο -αλλά και το μακρινό- μέλλον με αισιοδοξία.