(AP Photo)
Τα τελευταία 20 χρόνια δεν ήταν μόνο ο Νόβακ Τζόκοβιτς που αναρωτήθηκε αν ο Ρότζερ Φέντερερ είχε φιλοτεχνηθεί και είχε πέσει στο κεντρικό κορτ των γηπέδων από τους θεούς του τένις.
Οι εκλεκτοί είναι αυτοί που διαπρέπουν στον αθλητισμό…
Ο Φέντερερ, ο οποίος ανακοίνωσε ότι θα αποσυρθεί από την ενεργό δράση αυτό το μήνα, είναι επίσης ένας από τους λίγους εκλεκτούς που θα μπορούσαν να σε προσελκύσουν και να κατακτήσουν την καρδιά σου, τη στιγμή που ο ίδιος έφτασε την τελειότητα…
Άλλοι τενίστες μπορεί να έχουν κερδίσει περισσότερους τίτλους. Αυτή, φαινομενικά, είναι μια συζήτηση που θα αφήσουμε για μία άλλη μέρα. Για τους περισσότερους όμως, ο άλλοτε οξύθυμος νεαρός ήταν ο ίδιος ο αθλητισμός στα καλύτερα του.
Με ένα αριστοτεχνικά κομψό χτύπημα ενός forhand, ένα ακριβές σερβίς ή ακόμα αν θέλετε ένα απαλό κύμα του πλήθους στις κερκίδες των σταδίων, ο Ελβετός θρύλος απέκτησε θαυμαστές που δεν μοιάζουν με κανέναν πριν από αυτόν.
Τα προσόντα του 41 ετών τενίστα, διδάχθηκαν στα γήπεδα του Εθνικού Κέντρου Αντισφαίρισης της Ελβετίας στη Βασιλεία. Ως έφηβος, ήταν εξαιρετικά ταλαντούχος αλλά γνωστός για την ιδιοσυγκρασία του. Στην ηλικία των 16 ετών, του κόστισε ακριβά η ρίψη μίας ρακέτας στο γήπεδο. Λέγεται ότι του επιβλήθηκε η αυστηρή τιμωρία του καθαρισμού τουαλέτας μετά από αυτό.
Μπορεί αυτό τώρα να είναι μια μακρινή ανάμνηση, αλλά η τάση του Φέντερερ για ταπεινότητα συνεχίστηκε και στα πρώτα του χρόνια στην επαγγελματική περιοδεία. Του πήρε περίπου δύο χρόνια για να βρει τη φωτιά και τον πάγο. Τη φωτιά για να κερδίζει, αλλά και τη δροσιά του πάγου για να απορροφήσει τις απώλειες και τα άσχημα λάθη.
Όταν κατάφερε να βρει αυτή τη λεπτή ισορροπία ανάμεσά τους, στην ένταση και την χαλαρότητα – την ηρεμία, τότε η καριέρα του ξεπέρασε τα αναμενόμενα, ξεπέρασε κάθε προσδοκία, φτάνοντας στη στρατόσφαιρα και κάνοντας τους ειδικούς του αθλήματος να μιλούν για ένα νεαρό αθλητή που παίζει εξωπραγματικό τένις.
Στην πραγματικότητα, όταν ο Φέντερερ το διαπίστωσε αυτό, τότε το παιχνίδι του δεν έφτασε στην στρατόσφαιρα, απλά συνεχίστηκε σε μια άλλη διάσταση.
Αφού έφτιαξε το όνομά του ως 19χρονος, νικώντας τον Πιτ Σάμπρας στο Γουίμπλεντον, το 2001 και ένα χρόνο μετά τον θάνατο του σημαντικού πρώτου του προπονητή του σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα, ο Φέντερερ κέρδισε τον πρώτο από τους οκτώ τίτλους το 2003 – έκλαψε κατά τη διάρκεια της συνέντευξής του μετά τον αγώνα με την πρώην τενίστρια και κάτοχο του Γαλλικού Οπεν το 1976 – Βρεττανή Σου Μπάρκερ – για να γίνει αγαπητός σε ένα ολόκληρο έθνος.
Στα τέσσερα χρόνια που ακολούθησαν κέρδισε 11 από τα 16 Grand Slam σε μια περίοδο κυριαρχίας που σπάνια είχε δει το άθλημα.
Άλλα οκτώ Slam θα έρθουν με χαρακτηριστική ευκολία τα επόμενα 11 χρόνια, αλλά η ιστορία του Φέντερερ και η δημοτικότητά του διαμορφώθηκαν επίσης από τις συντριπτικές ήττες.
Η πρώτη ήρθε το 2008, όταν ηττήθηκε στον τελικό του Γουίμπλεντον στο κεντρικό κορτ από τον Ράφαελ Ναδάλ – ένα έπος πέντε σετ που θεωρείται ευρέως ως μία από τις μεγαλύτερες μάχες στο τένις όλων των εποχών.
Έξι μήνες αργότερα όταν ο Ισπανός τον νίκησε ξανά – αυτή τη φορά στο Αυστραλιανό Open, ο Ελβετός ξέσπασε σε κλάματα.
«Θεέ μου αυτό με σκοτώνει», είχε δηλώσει μετά τον αγώνα.
Ο εκλεκτός αναγκάστηκε να απογυμνώσει την ψυχή του.
Ο ίδιος ο Ναδάλ πρόσφατα δήλωσε πως «Η αποχώρηση του Φέντερερ είναι μια “θλιβερή μέρα” για τον αθλητισμό.»
Αλλά τον Ιούνιο του 2009, ο Φέντερερ έκλαψε ξανά – αυτή τη φορά έχυσε δάκρυα χαράς – αφού απάντησε στην προηγούμενη ήττα κερδίζοντας έναν πολυαναμενόμενο πρώτο τίτλο στο Γαλλικό Όπεν.
Αυτό ολοκλήρωσε τη σειρά των Grand Slam της καριέρας, ένα κατόρθωμα που είχαν πετύχει μόνο πέντε άνδρες.
Γρήγορα ακολούθησαν άλλες τρεις νίκες, συμπεριλαμβανομένης μιας νίκης επί του Βρετανού Άντι Μάρεϊ στο Γουίμπλεντον το 2012. Για τα επόμενα πέντε χρόνια, φαινόταν ότι ο αριθμός των Grand Slam του Φέντερερ θα παρέμενε στους 17, καθώς τα πρώτα σημάδια σοβαρού τραυματισμού άρχισαν να εισχωρούν στην καριέρα του.
Ωστόσο, αυτή ήταν μια δεύτερη χρυσή περίοδος για τον Ελβετό – μια πιο σύντομη αλλά όχι λιγότερο αξιοσημείωτη.
Σε ηλικία 35 ετών, και μετά από έξι μήνες εκτός με τραυματισμό στο γόνατο, κέρδισε το Αυστραλιανό Open το 2017 – ο Ράφαελ Ναδάλ, φυσικά, ο αντίπαλος σε ένα ακόμα θρίλερ πέντε σετ.
Μετά από ένα νικηφόρο forehand, ο Φέντερερ έβγαλε μία κραυγή ουσιαστικά προς όλους αυτούς που τότε τον κοιτούσαν με δυσπιστία. Ο κόσμος αγαπούσε φυσικά να παρακολουθεί μια ακόμη συνάντηση μεταξύ των 2 μεγάλων αντιπάλων που μέσα από την ανταγωνιστικότητα έγιναν στο τέλος πολύ καλοί φίλοι.
Ακολούθησε η όγδοη νίκη του στο All England Club στο Γουίμπλεντον και η έκτη στην Αυστραλία τους επόμενους 12 μήνες.
Η κληρονομιά του Φέντερερ θα είναι φυσικά πάντα συνυφασμένη με αυτή του Ναδάλ και του Τζόκοβιτς, οι οποίοι κατέρριψαν τον Ελβετό από την κορυφή του κόσμου στους άνδρες, κάνοντας το πλέον υπόθεση για τρείς…THE BIG THREE…
Ο Φέντερερ έθεσε ως σημείο αναφοράς τα 20 Γκραντ Σλαμ που είχε κατακτήσει, αλλά, ενώ αγωνιζόταν να βελτιώσει τη φυσική του κατάσταση τις τελευταίες τρεις σεζόν ώστε να γίνει και πάλι ανταγωνιστικός σε υψηλό επίπεδο, είδε πρώτα τον Ισπανό και στη συνέχεια τον Σέρβο να ξεπερνούν αυτό τον αριθμό.
Σε όλα αυτά, όμως, ο Φέντερερ ήταν ο νούμερο ένα για τους θαυμαστές αλλά και για τους χορηγούς.
Βρίσκεται δίπλα στους Λιονέλ Μέσι, Κριστιάνο Ρονάλντο, ΛεΜπρόν Τζέιμς και Τομ Μπρέιντι σε μια λίστα με τους πλουσιότερους αθλητές του κόσμου.
Ο Φέντερερ αλλά και μια άλλη σπουδαία αθλήτρια του τένις, η Σερένα Γουίλιαμς, η οποία επίσης ανακοίνωσε την αποχώρησή της τον περασμένο μήνα, δεν έχουν διαπρέψει απλώς στο άθλημα. Το έχουν ξεπεράσει, φτάνοντάς το σε άλλο επίπεδο….
Όπου κι αν πήγε, όπου και αν εμφανίστηκε ο Φέντερερ επευφημήθηκε από τους θεατές. Στο Γουίμπλεντον φέτος, του έγινε η πιο ενθουσιώδης υποδοχή ανάμεσα σε ένα καστ θρύλων στο πλαίσιο των εορτασμών για τα εκατό χρόνια στο κεντρικό κόρτ.
Ήδη δύο γενιές δεν μπορούν να θυμηθούν αγώνα τένις χωρίς την ύπαρξη του Ρότζερ Φέντερερ.
Μετά την αποχώρηση του Φέντερερ, συγκινητικά λόγια αλλά και αφιερώσεις ήρθαν όχι μόνο από τον Ράφαελ Ναδάλ αλλά και από ολόκληρο τον αθλητικό κόσμο, με θέμα φυσικά ότι «το τένις δεν θα είναι ποτέ ξανά το ίδιο».
Ο Φέντερερ, καθώς ο Ναδάλ αλλά και ο Τζόκοβιτς – που φαίνεται πως είναι έτοιμοι να παίξουν για λίγο καιρό ακόμα -, έχουν αφήσει την επόμενη γενιά του τένις με ένα έργο παρόμοιο με το να ακολουθεί τους Beatles στο Glastonbury, – μία παράσταση που απλά χαρακτηρίστηκε ως «φαινομενική».
Ο Ελβετός θα εμφανιστεί για μια τελευταία φορά στην επαγγελματική του καριέρα, στο Ryder Cup τύπου Laver Cup, αργότερα αυτόν τον μήνα – ένα τουρνουά που ο ίδιος βοήθησε στη δημιουργία του.
Δεδομένου ότι έχει περάσει περισσότερο από ένας χρόνος από την τελευταία φορά που αγωνίστηκε, δεν είναι ξεκάθαρο σε τι επίπεδο θα μπορέσει να αγωνιστεί.
Αν και φυσικά αυτό δεν έχει πλέον σημασία….
Ωστόσο, οι φίλοι του τένις θα κατέβουν στο Λονδίνο, έστω και μόνο για να του πουν ένα μόνο πράγμα.
«Σε ευχαριστούμε Ρότζερ, για τις αναμνήσεις».
ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΑΝΟΥΗΛΙΔΗΣ