PAO.GR
Αναλυτικά όσα διηγείται ο Αντώνης Αντωνιάδης:
«Ο πρώτος χώρος που μπήκα με τη βαλίτσα δεν ήταν το διαμέρισμά μου, αλλά η Λεωφόρος. Η ζωή μου είναι ταυτισμένη με τον Παναθηναϊκό. Δεν είναι Αθηναϊκός, είναι Παναθηναϊκός. Είναι όλης της Αθήνας.
Ήρθε στα αποδυτήρια ο Μίμης Δομάζος στα αποδυτήρια και μου είπε μπορείς και θα τα καταφέρεις. Σήμερα είναι η ευκαιρία σου. Από τις 21 Σεπτεμβρίου το 1969 μέχρι το 1981 στο γήπεδο του Παναθηναϊκού γράφτηκε αυτή η ιστορία. Με την πρώτη χρονιά που έπαιξα αναδείχθηκα και πρώτος σκόρερ Ελλάδος. Ο Παναθηναϊκός τότε δεν είχε βγάλει κανέναν ποδοσφαιριστή πρώτο σκόρερ. Ο πρώτος ήμουν εγώ το 1969-70. Το 1970-71, τη χρονιά του Γουέμπλεϊ, ήμουν πρώτος σκόρερ Ευρώπης, το 1971-72 πάλι πρώτος σκόρερ Ελλάδος και 2ος στην Ευρώπη με ρεκόρ γκολ σε μία αγωνιστική, 39 γκολ. Για ένα γκολ έχασα το χρυσό παπούτσι από τον Γκερντ Μίλερ, που είχε 40.
Δεν υπάρχει άλλος σύλλογος, όπως λέει ο ύμνος με τις διεθνείς περγαμηνές του Παναθηναϊκού. Στον Βοτανικό θα γίνει το μεγαλύτερο και καλύτερο γήπεδο της Ελλάδας. Είμαι πολύ συγκινημένος γιατί αγγίζω τα θεμέλια του γηπέδου, του μεγάλου Παναθηναϊκού. Ανυπομονώ να με έχει ο Θεός καλά να το απολαύσω. Είναι στους πρόποδες του Παρθενώνα. Ποιος ξένος δεν θα συγκινηθεί στο γήπεδο του Παναθηναϊκό με φωταγωγημένο τον Παρθενώνα, την κοιτίδα του πολιτισμού».