Οι «Έλληνες» του EURO (Μέρος Α’)

Βαν ντε Κέρκοφ, Στάμπαχερ, Ζάετς, Σέστιτς, Προτάσοφ, Λιτόφσενκο, Νίλσεν, Κρίστενσεν, Ασάνοβιτς, Καρεμπέ, Πάουλο Σόουζα, Βλάοβιτς, Γιάρνι, Ντόμπος, Τετράντζε. Ξένοι ποδοσφαιριστές που αγωνίστηκαν στην Ελλάδα και έπαιξαν σε τελική φάση Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος. Πριν, μετά ή κατά τη διάρκεια της παρουσίας τους στο ελληνικό Πρωτάθλημα.

Στις τελευταίες διοργανώσεις των EURO είναι συνηθισμένο φαινόμενο να συμμετέχουν ποδοσφαιριστές που αγωνίζονται σε ελληνικές ομάδες. Κάτι που δεν ίσχυε στα ΄80ς και στα ΄90ς, καθώς λίγοι ήταν οι σταρ του αθλήματος που επέλεγαν τη χώρα μας και τις ελληνικές ομάδες για να συνεχίσουν την καριέρα τους.

Οι «Έλληνες» του EURO (Μέρος Α’)

Ρενέ Βαν ντε Κέρκοφ (Ολλανδία 1976 & 1980): Ένας από τους αστέρες της πανίσχυρης ομάδας των «Οράνιε» εκείνης της εποχής, με σημαντική παρουσία σε Μουντιάλ και Κύπελλα Εθνών (EURO). Στην τελική φάση του 1980 στην Ιταλία, έπαιξε στο ματς της Ελλάδας με την Ολλανδία. Όταν ολοκλήρωσε τη σπουδαία καριέρα του στην PSV Αϊτχόφεν – το καλοκαίρι του 1983 – ήρθε στη χώρα μας και αγωνίστηκε μία σεζόν στον Απόλλωνα.

Οι «Έλληνες» του EURO (Μέρος Α’)

Φράντισεκ Στάμπαχερ (Τσεχοσλοβακία 1980): Με την Εθνική ομάδα της ενωμένης Τσεχοσλοβακίας κατέκτησε χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο το 1980 και έπαιξε στις τελικές φάσεις του Κυπέλλου Εθνών 1980 και του Μουντιάλ 1982. Εξαιρετικός αμυντικός μέσος. Η ΑΕΚ τον απέκτησε το 1984, αλλά στην «Ένωση» αγωνίστηκε μόλις τέσσερις μήνες (10 συμμετοχές) καθώς παραχωρήθηκε στον Απόλλωνα για να φορέσει τα κίτρινα ο Μάρτον Εστερχάζι.

Οι «Έλληνες» του EURO (Μέρος Α’)

Βέλιμιρ Ζάετς (Γιουγκοσλαβία 1984): Στο Κύπελλο Εθνών που διεξήχθη στη Γαλλία το 1984, αναδείχθηκε ο κορυφαίος λίμπερο της διοργάνωσης και ήταν μέλος της καλύτερης ενδεκάδας του τουρνουά. Χαρισματικός ποδοσφαιριστής. Η απόκτησή του το καλοκαίρι του 1984 (παρότι βρέθηκε πολύ κοντά σε συμφωνία με τη Νότιγχαμ Φόρεστ) ανέβασε επίπεδο τον Παναθηναϊκό και τον οδήγησε σε σπουδαίες ευρωπαϊκές διακρίσεις (ημιτελικοί Πρωταθλητριών 1985, προημιτελικοί ΟΥΕΦΑ 1988).

Οι «Έλληνες» του EURO (Μέρος Α’)

Μίλος Σέστιτς (Γιουγκοσλαβία 1984): Ένα ακόμα ξεχωριστό μέλος της μεγάλης των «πλάβι» ποδοσφαιρικής σχολής. Από τους καλύτερους ντριπλέρ που είδαμε στα ελληνικά γήπεδα. Φόρεσε τα «ερυθρόλευκα» του Ολυμπιακού τον Δεκέμβριο του 1984, λίγους μήνες μετά τη συμμετοχή του στο Κύπελλο Εθνών. Στο ματς με τους διοργανωτές Γάλλους άνοιξε το σκορ για τη Γιουγκοσλαβία, που τελικά δεν… άντεξε (3-2).

Οι «Έλληνες» του EURO (Μέρος Α’)

Όλεγκ Προτάσοφ (Σοβιετική Ένωση 1988): Το «κανόνι» του ποδοσφαίρου της Σοβιετικής Ένωσης. Ο Ουκρανός ήταν εντυπωσιακός με την ΕΣΣΔ στο Μουντιάλ το 1986 και στο Κύπελλο Εθνών το 1988 (έπαιξε στον τελικό με την Ολλανδία). Πρώτος σκόρερ της Ευρώπης το 1988, δύο χρόνια αργότερα βρέθηκε στον Ολυμπιακό που είχε προπονητή τον συμπατριώτη του Όλεγκ Μπλαχίν. Ακολούθως έπαιξε στη Βέροια, στην Προοδευτική και στον Πανελευσινιακό.

Οι «Έλληνες» του EURO (Μέρος Α’)

Γκενάντι Λιτόφσενκο (Σοβιετική Ένωση 1988): Ο δεύτερος Ουκρανός που φόρεσε τα «ερυθρόλευκα» το 1990. Ξεχωριστός μέσος, με σημαντικές επιτυχίες με την ΕΣΣΔ. Συμπαίκτης του Προτάσοφ στην ισχυρή ομάδα των Σοβιετικών, αλλά και στη Ντινάμο Κιέβου. Στον Ολυμπιακό τον οδήγησε ο Μπλαχίν, την περίοδο που τα «μινγκ» διαδέχθηκαν στον Πειραιά τον Λάγιος Ντέταρι.

Οι «Έλληνες» του EURO (Μέρος Α’)

Κλάους Νίλσεν (Δανία 1988): Ήταν στην αποστολή των Δανών το 1988, αλλά δεν αγωνίστηκε. Μετά από ένα μήνα συμφώνησε με τον Παναθηναϊκό. Αξιόλογος επιθετικός που όμως στην Ελλάδα δεν εντυπωσίασε (20 ματς – 6 γκολ). Ο διάδοχός του αποδείχθηκε πολύ καλύτερος και έγραψε ιστορία με το «τριφύλλι». Ο Κριστόφ Βαζέχα…

Οι «Έλληνες» του EURO (Μέρος Α’)

Μπεντ Κρίστενσεν (Δανία 1992): Στο «θαύμα» των Δανών το 1992, είχε σημαντική παρουσία. Η χώρα του βρέθηκε στην κορυφή του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου και ο δυναμικός επιθετικός ανέβασε τις μετοχές του στη Γερμανία (Σάλκε) και ακολούθως στον Ολυμπιακό (26 ματς – 9 γκολ, τη σεζόν 1993-1994).

ΑΥΡΙΟ ΤΟ Β΄ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΟΣ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ