Τίτλοι τέλους στην καριέρα του Μάριου Βλαβιανού, με τον πολύπειρο αθλητή να ανακοινώνει με ανάρτηση του την απόσυρση του από την ενεργό δράση και ο Πανιώνιος προχώρησε σε μια συγκινησιακή ανακοίνωση για να τιμήσει τον Έλληνα αθλητή.
Αναλυτικά η ανακοίνωση του Πανιώνιου
«Ο Μάριος μας. Ο Πανιώνιος του.
Μετά από 23 χρόνια από τις ακαδημίες της ομάδας, ο Μάριος Βλαβιανός αποσύρεται από την ενεργό δράση. Όχι ως απλός αθλητής, αλλά ως ζωντανό κομμάτι της ιστορίας του Πανιωνίου Βόλεϊ.
Από τις ακαδημίες ως παιδί, 15 χρονών στο αντρικό τμήμα το 2007, μαζί μας από τη Γ’ Εθνική, στη Β’ το 2011, στο Α’ τοπικό το 2012, στην Α2 το 2015, στην Pre League το 2020 και το 2023 και τελικά στη Volley League το 2025, εκεί όπου ο Πανιώνιος ανήκει. Και εκείνος το έζησε, το έφερε, το τίμησε.
Με μοναδικό του εφόδιο την αγάπη και την τρέλα για την ομάδα, με πίστη και περηφάνια.
Γιατί ο Μάριος δεν ήρθε απ’ έξω. Προερχόταν από την κερκίδα, ήταν το παιδί της εξέδρας που φόρεσε τη φανέλα και δεν την έβγαλε ποτέ από την ψυχή του.
Σε ευχαριστούμε για όλα όσα έδωσες!
Ο δικός μας ο Μάριος.
Κι ο δικός του Πανιώνιος».
Η αποχαιρετιστήρια δημοσίευση του Μάριου Βλαβιανού
«Κάθε αρχή, έχει και ένα τέλος. Κάθε τέλος… γεννά μια νέα αρχή. Ξεκίνησα να… ταλαιπωρώ το βόλεϊ, ανδρώθηκα, μάλωσα, έχασα, έκλαψα, νίκησα, φορώντας το κόκκινο και το μπλε, του Πανιωνίου Γ.Σ.Σμύρνης.
Λένε, πως σταματάς όταν… έχεις σκοτώσει τον παίκτη μέσα σου. Σε μένα μάλλον… τον σκότωσα πολλές φορές. Αλλά αυτό που μένει είναι η αγάπη για το Σύλλογο, για την πόλη μας, για την ιστορία τους, τα ιδανικά τους.
Έτσι, μπαίνει ένα τέλος, στην όποια καριέρα κατάφερα να κάνω, ως αθλητής βόλεϊ στον Πανιώνιο Γ.Σ.Σμύρνης. Από τη Γ’ Εθνική το 2007, 15 χρονών τότε, ψαρωμένος στο αντρικό, στη Β’ Εθνική του 2011, στο Α’ τοπικό της ΕΣΠΕΔΑ το 2012, στην Α2 το 2015, στην Pre League το 2020 και το 2023, στη Volley League το 2025…
Δεν το έκρυψα και ούτε θα το κάνω. Εκπλήρωσα το όνειρο που είχα από μικρό παιδάκι, στα πλακάκια της ΛΑΝΣ.
Ένα ταξίδι μοναδικό, που καλώς ή κακώς, κρατώ στην καρδιά μου, πολλά και πολλούς. Θα ξεκινήσω όπως πάντα… περίεργα, με ένα μεγάλο συγγνώμη αρχικά στους προπονητές μου, στους συμπαίκτες μου, στους ανθρώπους της ομάδας, αλλά και στην οικογένειά μου, για όλα αυτά τα χρόνια, για τις όποιες παραξενιές μου, έως και… τρέλες μου.
Και ένα μεγαλύτερο, ευχαριστώ, για τα χρόνια αυτά που περάσαμε παρέα, στα ίδια αποδυτήρια, στα ίδια παρκέ, για την ανοχή που δείξατε και την αγάπη που μεγάλωνε χρόνο με το χρόνο.
Ξεχωριστό κομμάτι, ο κόσμος της ομάδας, που πάντοτε ήταν, είναι και θα είναι η δύναμη της ομάδας. Mε κάνατε να νιώθω… κάτι μοναδικό, με το… γνωστό σύνθημα!
Αντί επιλόγου… Ξεκινήσαμε δυο, πριν 23 χρόνια Ο Παναγιώτης και η αφεντιά μου. Πλέον ο Πάνος θα συνεχίσει στο αγωνιστικό κομμάτι, ενώ εγώ… σιγά μην σας αδειάσω τη γωνιά! Παραμένω πιστός στο Σύλλογο, από ένα άλλο, διαφορετικό πόστο, από ένα άλλο μετερίζι… Ελπίζω να κατάφερα και να βάλω ένα, έστω μικρό λιθαράκι, σε όλο αυτό που χτίζεται… Προς το παρόν…
“I bid you all a very fond farewell…”».