(INTIME)
Συνήθως, η έδρα μιας ομάδας είναι το δυνατό της σημείο, πάνω στο οποίο βασίζεται για να παίρνει… έξτρα ώθηση. Υπάρχουν όμως φορές που αυτό το “όπλο” γυρίζει… μπούμερανγκ. Ο Παναθηναϊκός βρίσκεται σε ακριβώς αυτήν την κατάσταση εδώ και μερικούς μήνες.
Το “τριφύλλι” φέτος επέστρεψε σε ευρωπαϊκούς ομίλους μετά από επτά ολόκληρα χρόνια, πετυχαίνοντας έτσι τον πρώτο βασικό του στόχο στη σεζόν 2023/2024. Ωστόσο, μόλις τέσσερις μήνες μετά την ιστορική πρόκριση στη Μασσαλία βρίσκεται εκτός Ευρώπης, έχοντας πληγωθεί… από την ιστορική του έδρα. Μάλιστα, το φαινόμενο που θα αναλυθεί παρακάτω, δεν έχει παρατηρηθεί μόνο στα ευρωπαϊκά παιχνίδια. Αντιθέτως, το… πρόβλημα εμφανίστηκε στα πλέι οφ της σεζόν 2022/2023 και απλώς φέτος έχει διογκωθεί.
Δύο ήττες, δύο γκολ υπέρ, τέσσερα γκολ κατά. Αυτός είναι ο απολογισμός του Παναθηναϊκού στα δύο φετινά του ευρωπαϊκά παιχνίδια στο “Απόστολος Νικολαΐδης“. Είχε προηγηθεί η φανταστική εμφάνιση και η νίκη με 2-0 κόντρα στη Βιγιαρεάλ στο Ολυμπιακό Στάδιο. Το μεγαλύτερο γήπεδο της χώρας θα αποτελούσε την ευρωπαϊκή έδρα των “πράσινων” για τα επόμενα χρόνια, ωστόσο το απότομο κλείσιμό του τους ανάγκασε να επιστρέψουν στη Λεωφόρου Αλεξάνδρας.
Τα ζητήματα που προέκυψαν ήταν αρκετά. Αρχικά, το θρυλικό γήπεδο δεν πληροί τις προϋποθέσεις της UEFA για αγώνες ευρωπαϊκών ομίλων. Έπειτα, η χωρητικότητά του είναι μόλις 15.000 θέσεις, κάτι που αποκλείει δεκάδες χιλιάδες φιλάθλους από τους αγώνες. Υπενθυμίζουμε ότι ο αγώνας της 1ης αγωνιστικής με τους Ισπανούς είχε διεξαχθεί μπροστά σε 55.000+ “πράσινους” οπαδούς. Τέλος, το “Απόστολος Νικολαΐδης” μοιάζει εδώ και κάποιο καιρό να μην προσφέρει τα αναμενόμενα πλεονεκτήματα στους παίκτες του Ιβάν Γιοβάνοβιτς.
Ο Παναθηναϊκός έκλεισε την περσινή σεζόν χάνοντας το πρωτάθλημα στο… νήμα, από την ΑΕΚ του Ματίας Αλμέιδα. Αν δει κανείς τα στεγνά δεδομένα, ο βασικός λόγος που ο Αθηναϊκός σύλλογος δεν επέστρεψε στην κορυφή του ελληνικού ποδοσφαίρου είναι η αδυναμία του να κερδίσει στο γήπεδο του. Στα πλέι οφ μέτρησε μόλις μία νίκη (2-0 επί του Ολυμπιακού) και τέσσερις ισοπαλίες (0-0 με τον Βόλο, 0-0 με την ΑΕΚ, 1-1 με τον ΠΑΟΚ και 1-1 με τον Άρη). Μάλιστα, μακριά από την Αθήνα μάζεψε περισσότερους βαθμούς (δέκα έναντι επτά) απ’ ότι σε αυτήν.
Πως μπορεί αυτό να εξηγηθεί; Αιτίες μπορούν να βρεθούν πολλές. Η πρώτη και -ίσως- η βασικότερη είναι η πίεση που δημιουργείται στο “Απόστολος Νικολαΐδης“. Διότι πίεση δεν νιώθουν μόνο οι αντίπαλοι σε μια “καυτή” έδρα. Πίεση μπορούν να νιώσουν και οι γηπεδούχοι. Όταν μάλιστα μια ομάδα απέχει από τον πρωταθλητισμό για αρκετά χρόνια, κάθε λεπτομέρεια μπορεί να κάνει τη διαφορά. Το ίδιο ισχύει και για τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Ο κόσμος του “τριφυλλιού” είχε συνηθίσει σε τίτλους, νίκες κόντρα σε μεγάλους αντιπάλους και ευρωπαϊκές πορείες. Επομένως, είναι λογικό να προσθέτει έξτρα βάρος -έστω άθελά του- στους “πράσινους” ποδοσφαιριστές.
Η εικόνα φέτος δεν είναι διαφορετική. Η καλύτερη εμφάνιση του Παναθηναϊκού σε ντέρμπι πραγματοποιήθηκε για 51 λεπτά στο “Γεώργιος Καραϊσκάκης“. Στη Λεωφόρο ηττήθηκε από την ΑΕΚ με 2-1 όντας μέτριος, ενώ πήρε ισοπαλία (2-2) από τον ΠΑΟΚ με… buzzer beater, μην μπορώντας να εκμεταλλευτεί την ανωτερότητά του. Παρόμοια με εκείνο το παιχνίδι ήταν η εικόνα τόσο σε αυτό με τη Μακάμπι Χάιφα, όσο και σε εκείνο με τη Ρεν (σε μικρότερο βαθμό). Αντίστοιχα, με την Ντνίπρο-1 για τα προκριματικά του Champions League η εμφάνιση ήταν προβληματική.
Μοναδική εξαίρεση αποτελεί το ματς με τη Μαρσέιγ. Η βασική διαφορά ωστόσο, είναι πως κόντρα στους Μασσαλούς το “τριφύλλι” ήταν το αουτσάιντερ. Δεν είχε το “πρέπει” στους ώμους του. Κάτι τέτοιο δεν ίσχυε ούτε με την Ντνίπρο-1, ούτε με τη Μακάμπι Χάιφα, αλλά ούτε και στα εντός έδρας παιχνίδια με τους Big-4 του ελληνικού ποδοσφαίρου. Για να μιλήσουμε καθαρά με αριθμούς, το ρεκόρ των “πράσινων” στην ιστορική τους έδρα, στα μεγάλα ματς που έχουν δώσει από την αρχή των περσινών πλέι οφ έως σήμερα (16/12) είναι 2-6-3.
Φαίνεται, λοιπόν, πως το νέο εμπόδιο που οφείλει να ξεπεράσει η ομάδα του Γιοβάνοβιτς είναι ο συνδυασμός του “πρέπει” με το “Απόστολος Νικολαΐδης“. Άλλωστε, όταν μια ομάδα ανεβαίνει… επίπεδα -ειδικά με τους ρυθμούς που το κάνει ο Παναθηναϊκός την τελευταία διετία- οφείλει να ξεπερνάει τις δυσκολίες που εμφανίζονται στο δρόμο της. Μπορεί η ευρωπαϊκή σεζόν να μην εξελίχθηκε με ιδανικό τρόπο, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάει κανείς ότι το τωρινό σύνολο μπήκε για πρώτη φορά σε αυτήν τη διαδικασία. Δεν ισχύει το ίδιο όμως και για τον πρωταθλητισμό στην Ελλάδα, μιας και πέρυσι το “τριφύλλι” υπερέβαλλε εαυτόν και… άγγιξε ένα από τα σπουδαιότερα πρωταθλήματα της ιστορίας του. Φέτος έχει τις εμπειρίες της περασμένης σεζόν και καλείται πια να πατήσει πάνω σε αυτές.
Η Super League έχει ολοκληρώσει μόλις το 1/3 του προγράμματός της. Οι “πράσινοι” είναι στην κορυφή της βαθμολογίας, αλλά έχουν σε απόσταση τριών πόντων τους άλλους τρεις μεγάλους του ελληνικού ποδοσφαίρου, οι οποίοι είναι έτοιμοι να δημιουργήσουν ανταγωνισμό μεγαλύτερο και από τον περσινό…//