Αναλυτικά όσα είπε ο Γιώργος Βεργέτης:
Για τον Αστέρα Ηλιούπολης: «Αρχικά εμένα ο στόχος μου πάντα ήταν να φτιάξω τη δική μου ακαδημία, η οποία θα δουλεύει με αυτά που έχω στο μυαλό μου. Μέσα στην καραντίνα είχα τον χρόνο και θεώρησα πως ήταν η ευκαιρία γιατί μπορούσα να ασχοληθώ πολύ με το διαδικαστικό κομμάτι, το οποίο είναι αρκετά χρονοβόρο στην Ελλάδα στο να μπορέσει να στηθεί ένα σωματείο. Από ‘κει και πέρα, είχα στο μυαλό μου να δημιουργήσω μια ομάδα που θα πηγαίνει σε κάποια πρότυπα που έχω στο μυαλό μου, όπως η ευγενής άμιλλα, τα παιδιά να μη στέκονται μόνο στο κομμάτι του μπάσκετ και μέσα από αυτό να γίνονται καλύτεροι άνθρωποι. Δε θέλω σε καμία περίπτωση η ομάδα να λειτουργεί σαν… πάρκινγκ. Θέλω τα παιδιά να έρχονται, να βελτιώνονται, να εξελίσσονται, αλλά κάτω από ένα καθεστώς που να μην είναι πίεσης και αναγκαστικής νίκης. Το είχα στο μυαλό μου έτσι και με αυτόν τον τρόπο ήθελα να το στήσω».
Για τη φιλοσοφία που περνάει στην ομάδα: «Αρχικά πρέπει όλα τα παιδιά απ’ τις μικρές ηλικίες, από ένα παιδί τριών χρονών μέχρι ένα παιδί 15 χρονών, να έρχεται στο γήπεδο και να περνάει καλά. Να έρχεται και να φεύγει χαρούμενο απ’ το γήπεδο. Πέραν αυτού, πρέπει να έρχεται στο γήπεδο και να μαθαίνει. Να γίνεται δηλαδή καλύτερος συμπαίκτης, να γίνεται καλύτερος αθλητής, να αναπτύσσει τον υγιή ανταγωνισμό μέσα του. Θέλω τα παιδιά να είναι πρώτα απ’ όλα χαρούμενα και μετά να διασκεδάζουν μέσα στο γήπεδο. Δίνω πολύ μεγάλη ελευθερία στα παιδιά μες στο παιχνίδι. Υπάρχουν αρχές, θέλουμε να είμαστε αρκετά ομαδικοί, αρκετά καλοί αθλητές. Το βασικό συστατικό είναι να έχουμε αθλητές, ανθρώπους οι οποίοι είναι ευτυχισμένοι μες στο γήπεδο».
Για το πόσα παιδιά απασχολεί ο σύλλογος: «Αυτήν τη στιγμή στην ομάδα έχουμε γύρω στα 120 παιδιά. Συνεργαζόμαστε και με δύο σχολεία της Ηλιούπολης με συλλόγους γονέων και είμαστε γύρω στα 150-160 παιδιά μέσα σε 4.5 χρόνια, με πάρα πολύ ανοιχτό γήπεδο και κακές ώρες προπονήσεων».
Για το γηπεδικό πρόβλημα: «Δυστυχώς σε όλες τις μεγαλουπόλεις είναι πάρα πολλά τα σωματεία και πολύ λίγες οι αθλητικές εγκαταστάσεις για να μπορέσουν να τα φιλοξενήσουν όλα. Συνήθως τα κλειστά γήπεδα φιλοξενούν και περισσότερα από ένα αθλήματα κι έτσι γίνεται ένα χαμός με τις ώρες. Είναι κατανοητό πως είναι πολύ δύσκολο να βρούμε ώρες για να δουλέψουν οι ακαδημίες σε κλειστά. Είναι κάτι που σιγά-σιγά θα φτιαχτεί θεωρώ, γιατί όπως βλέπουμε δημιουργούνται μπαλόνια πλέον σε πάρα πολλές περιοχές. Έχουμε και στην Ηλιούπολη μπαλόνι. Πιστεύω πως όλα θα πηγαίνουν καλύτερα, δεν είμαι απαισιόδοξος σε αυτό το κομμάτι. Είναι δύσκολο όπως και να το κάνουμε, το ανοιχτό τον χειμώνα ζορίζει».
Επιμέλεια: Ανδρέας Φούντας