Αναλυτικά όσα δήλωσε ο Γιάννης Βαβάτσικος:
Για το χάλκινο μετάλλιο που κατέκτησε με την Εθνική στην Ολυμπιάδα Κωφών Ανδρών: «Για ‘μένα ουσιαστικά ήταν η πρώτη Ολυμπιάδα που συμμετέχω. Έχω συμμετάσχει σε δύο διοργανώσεις πριν. Ήθελα σαν πρώτη φορά και συμμετοχή να το ζήσω λίγο στο έπακρον. Ήταν και το ταξίδι στο Τόκυο ένας λόγος να το χαρώ λίγο παραπάνω, γιατί ίσως να μην έχω ξανά την ευκαιρία να κάνω ένα τέτοιο ταξίδι. Το ότι συνδυάστηκε με μία μεγάλη επιτυχία είναι πολύ σημαντικό. Δεν ξέρω αν μπορεί όλος ο κόσμος να το διανοηθεί, αλλά είναι μια πολύ μεγάλη επιτυχία. Είμαι πολύ χαρούμενος που υπάρχω στην Εθνική και ελπίζω να συνεχίσω να υπάρχω και να χαρίζουμε στην Ελλάδα μετάλλια και διακρίσεις».
Για το πώς αποφάσισε να συμμετάσχει στην Εθνική Κωφών Ανδρών: «Εγώ είμαι βαρήκοος, αρκετά πάνω απ’ τον μέσο όρο που χρειάζεται για να συμμετέχει κάποιος αθλητής. Από τη στιγμή που τα τελευταία χρόνια είναι Εθνική Κωφών και Βαρήκοων, συμμετέχω κι εγώ. Αυτήν τη βαρηκοΐα την έχω από πολύ μικρή ηλικία, αλλά την κατάλαβαν οι γονείς μου γύρω στα 9-10 χρόνια μου, εκεί που άρχισα να παίρνω λίγο απότομα ύψος. Χρησιμοποιώ ακόμα και τώρα ακουστικά σε κάποιες περιπτώσεις. Το έχω από αρκετά μικρή ηλικία, αλλά δε με περιόρισε ούτε μου μείωσε τις πιθανότητες ν’ αγωνιστώ σε μεγαλύτερες κατηγορίες. Η πρώτη επαφή έγινε το 2014-15, που εκείνες τις χρονιές αγωνιζόμουν στην τότε Α1. Το όνομα το δικό μου, όπως και του Απόλλωνα Δεληγεώργη, υπήρχε στο τραπέζι από τότε. Ο ουσιαστικός λόγος που αποφάσισα να συμμετέχω στην Εθνική ήταν ο κόουτς Γεραγωτέλλης απ’ όταν ανέλαβε την τεχνική ηγεσία της ομάδας. Μου είπε κάποια πράγματα και αποφάσισα να συμμετέχω. Χαίρομαι γι’ αυτό και μετανιώνω που δεν το έκανα νωρίτερα. Ο λόγος που φοβόμουν ή “ντρεπόμουν” να συμμετέχω σε μια τέτοια ομάδα τα προηγούμενα χρόνια είναι οι ενδεχόμενες αντιδράσεις προς το πρόσωπό μου λόγω αυτής της βαρηκοΐας».
Για την όλη προσπάθεια που γίνεται γύρω από τον αθλητισμό των κωφών: «Γίνεται μια πάρα πολύ μεγάλη προσπάθεια και από την Ελληνική Ομοσπονδία Κωφών και από τις υπόλοιπες διοργανώσεις όσον αφορά τους κωφούς ανθρώπους και να βρεθούν παιδιά. Ήδη υπάρχουν αρκετά, απλά δεν υπάρχει μεγάλος αριθμός ή δεν είναι τόσο γνωστό όσο σε άλλες χώρες. Σε άλλες χώρες οι κωφοί μπορεί να έχουν 60-70 άτομα από πίσω. Στη δική μας περίπτωση γίνεται πάρα πολύ μεγάλη προσπάθεια να βρεθούν κι άλλα παιδιά είτε νεαρής ηλικίας είτε παίκτες που έχουν το πρόβλημα και μπορεί να μην το γνωρίζουν, να ντρέπονται ή να φοβούνται. Είναι μια πάρα πολύ μεγάλη επιτυχία το ότι ανέλαβε η Αθήνα τη διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων Κωφών το 2029. Αυτό δείχνει πως υπάρχει μια θέληση, ένα πλάνο, μια ευαισθητοποίηση στον αθλητισμό των Κωφών. Είμαστε πάρα πολύ χαρούμενοι όλοι, μόλις το μάθαμε ενθουσιαστήκαμε. Μας άρεσε να είμαστε στη χώρα μας, να έχουμε την ευκαιρία να διαφημίσουμε κι εμείς σαν χώρα όλα τα αθλήματα των Κωφών. Ανυπομονούμε πραγματικά».
Για την υποδοχή που είχε απ’ τον Γ.Σ. Αμπελώνα έπειτα από αυτήν την εθνική επιτυχία: «Καταρχάς, θέλω να ευχαριστήσω την ομάδα, γιατί τους είχα πει εξ αρχής ότι έχω τη διοργάνωση αυτήν που είναι πάρα πολύ σημαντική και πρέπει να είμαι παρών και το δέχθηκαν με πάρα πολλή χαρά. Γι’ αυτόν τον λόγο θέλω να τους ευχαριστήσω, για την κατανόηση και την υπομονή που έκαναν αυτές τις 20 μέρες που έλειπα. Με το που γύρισα με υποδέχθηκαν πάρα πολύ θερμά. Κι αυτοί είχαν μπει στο mood, έβλεπαν τα παιχνίδια μας στο YouTube, με έπαιρναν τηλέφωνο, μιλούσαμε με βιντεοκλήση σχεδόν κάθε μέρα με όλους από την ομάδα. Ήταν πάρα πολύ χαρούμενοι και ευχαριστημένοι γι’ αυτήν την επιτυχία και, χωρίς να θέλω να μειώσω την προσπάθεια όλων, λίγο παραπάνω για έναν δικό τους αθλητή που ήταν μέλος της επιτυχίας αυτής. Κι εγώ… πετούσα στα σύννεφα προφανώς, δεν ήταν μικρό πράγμα να παίρνεις χάλκινο μετάλλιο στην Ολυμπιάδα. Ακόμα δεν το έχουμε συνειδητοποιήσει, γυρνούσαμε με το αεροπλάνο από το Τόκυο, κοιταζόμασταν και απορούσαμε τι κάναμε και πώς το καταφέραμε. Ακόμα και τώρα δεν το πιστεύουμε. Πρέπει να το αφήσω πίσω όμως, ένα ωραίο πράγμα τελείωσε και ξεκινάει ένα καινούργιο».
Για τη χθεσινή (03/12) ήττα από την Ανόρθωση Βόλου στην παράταση: «Εγώ προσγειώθηκα την Πέμπτη, την Παρασκευή είχα άδεια, το Σάββατο έκανα προπόνηση και την Κυριακή έπαιζα ματς μέσα στα Γρεβενά. Αξίζαμε να… κλέψουμε τη νίκη σε αυτό το ματς. Μας άφησε μια πικρία, επανήλθαμε στην πραγματικότητα μετά και ήρθε χθες το ματς αυτό. Η Ανόρθωση Βόλου είναι πρωτοπόρος μαζί με την Αναγέννηση Καρδίτσας. Έχει βρει ρυθμό, έχει παίκτες αρκετά έμπειρους και ταλαντούχους, που κάνουν μια εκπληκτική χρονιά. Ξέραμε πως θα ήταν ένα δύσκολο έργο. Ξεκινήσαμε πάρα πολύ δυνατά, προηγούμασταν στο ημίχρονο με 12 πόντους. Πληρώσαμε, για άλλη μία φορά, το 3ο δεκάλεπτο, όπως και στα Γρεβενά. Όταν μια ομάδα εκτός έδρας γυρνάει ένα τέτοιο ματς, το μομέντουμ αλλάζει. Στην 4η περίοδο παλέψαμε, βγάλαμε πολύ δυνατές άμυνες, ήμασταν αρκετά εύστοχοι, απλά στο τέλος κάποιες κρίσιμες βολές δε μπήκαν και πήγε το ματς στην παράταση, ενώ θα μπορούσαμε να το λήξουμε στην κανονική διάρκεια».