Το παράδειγμα του ποδοσφαίρου με τον πρόσφατο αγώνα της Eθνικής μας ομάδας κόντρα στην Σκωτία, έκανε το ελληνικό κοινό να νιώθει τεράστια περηφάνια και ακόμη μεγαλύτερη προσμονή για αυτά που όπως φαίνεται θα ακολουθήσουν με αυτή την γεμάτη ταλέντο φουρνιά. Στον αντίποδα, επικρατεί ίσως η εντύπωση ότι στο ελληνικό μπάσκετ δεν είναι τόσο αισιόδοξα τα πράγματα για το μέλλον, ή τουλάχιστον όχι τόσο όσο θέλουμε να πιστεύουμε. Εξακολουθεί την ίδια ώρα να υφίσταται και το πρόβλημα με την έλλειψη σουτέρ. Παρόλα αυτά, όλο και περισσότερες περιπτώσεις να βγαίνουν στο προσκήνιο τόσο εντός των τειχών όσο και εκτός αυτών, τραβούν τα βλέμματα, δίνοντας ένα τόνο αισιοδοξίας και ελπίδας για το μέλλον της επίσημης αγαπημένης.
Παρακάτω θα αναλύσουμε τις περιπτώσεις που δείχνουν ικανές να ηγηθούν της γαλανόλευκης μέσα στην επόμενη δεκαετία.
Οι «γνωστοί»
1. Νεοκλής Αβδάλας
Θα μπορούσε κάποιος να πει πως μοιάζει με μια πιθανή περίπτωση Παπαλουκά του μέλλοντος. Έχει χτίσει καταπληκτική σωματοδομή, που του δίνει τη δυνατότητα να μπορεί να καλύψει όλες τις θέσεις στην περιφέρεια, σε συνδυασμό με το ύψος των 2,03μ. τον καταπληκτικό χειρισμό της μπάλας αλλά και το ταλέντο στο εκτελεστικό κομμάτι, αποτελεί μια από τις μεγάλες ελπίδες του ελληνικού μπάσκετ. Την περσινή χρονιά στην Καρδίτσα πήρε καλά εφόδια, ενώ την φετινή σεζόν τον βλέπουμε να αγωνίζεται με την μορφή δανεισμού από τον Παναθηναϊκό στη ομάδα του Περιστερίου, υπό τις οδηγίες του Γιώργου Λιμνιάτη. Εκεί όπως αποδείχθηκε βρήκε το ιδανικό περιβάλλον για να κάνει ακόμα ένα βήμα μπροστά, έχοντας μέσο όρο 8.8 πόντους, 2.6 ριμπάουντ και 1.3 ασίστ ανά παιχνίδι, αποτελώντας βασικό κομμάτι του ρόστερ. Με τις εμφανίσεις του έχει προσελκύσει το ενδιαφέρον και από ομάδες του NBA με αρκετούς σκάουτερ ομάδων του «μαγικού κόσμου» να έχουν καρφωμένα τα μάτια πάνω του.
2. Αλέξανδρος Σαμοντούροφ
Στα 19 του ο Σαμοντούροφ έχει πάρει αρκετές εμπειρίες. Η πρώτη χρονιά στον Παναθηναϊκό με τον Εργκίν Αταμάν στον πάγκο ήταν σίγουρα διδακτική παίρνοντας αρκετό χρόνο συμμετοχής κυρίως σε αγώνες του ελληνικού πρωταθλήματος. Την φετινή σεζόν είναι ακόμα πιο ενεργός επιβεβαιώνοντας τα λεγόμενα του προπονητή του τριφυλλιού «Είμαι πολύ ευχαριστημένος από τον νεαρό Σαμοντούροφ, διαθέτει πολλή ποιότητα και θα τον βάζουμε περισσότερο τη νέα χρονιά». Σκοράρει κατά μέσο όρο 4.9 πόντους με 2.5 ριμπάουντ και 0.5 ασίστ. Έχει καταπληκτικό σουτ, έχει το μέγεθος, του λείπει το σώμα, που αυτό μπορεί να το δουλέψει. Αν το αποκτήσει αυτό, σίγουρα θα μιλάμε για ένα πάρα πολύ καλό 4άρι, ίσως 4-5άρι, αν πάρει και μυϊκά κιλά.
3. Βαγγέλης Ζούγρης
Στα 20 του έχει πάρει πολύτιμες εμπειρίες στην ομάδα του Περιστερίου τόσο πέρσι υπό τις οδηγίες του Βασίλη Σπανούλη, όσο και φέτος με τον Γιώργο Λιμνιάτη στην άκρη του πάγκου. Σε αυτά τα δύο χρόνια και με γεμάτες ευρωπαϊκές εμφανίσεις στο BCL, δείχνει ικανός πως μπορεί να κοιτάξει στα μάτια για κάποια ποιοτικά λεπτά, παίκτες κορυφαίου επιπέδου.
Προφανώς χρειάζεται δουλειά σε πολλά κομμάτια του παιχνιδιού, κυρίως όμως να απαντήσει στο ερώτημα για το αν θα είναι σέντερ με τρομερό παιχνίδι πλάτης ή με καλό σουτ μέσης απόστασης, διότι το ύψος του (2.02μ) δεν είναι ακριβώς για 5άρι. Την φετινή σεζόν έχει 6.4 πόντους μέσο όρο, μαζί με 4.3 ριμπάουντ και 1.1 ασίστ.
Οι «άγνωστοι»
1. Τζόν Πουλακίδας
Όπως υποδηλώνει το όνομά του, ο Τζον Πουλακίδας έχει ελληνικές ρίζες. Είναι Έλληνας δεύτερης γενιάς. Γεννήθηκε στο Νάπερβιλ του Ιλινόις και – με βάση αυτά που αναφέρουν σε αμερικανικά δημοσιεύματα – το μπάσκετ ήταν στο αίμα του, αφού ο πατέρας του είχε παίξει μπάσκετ για έναν χρόνο στο κολέγιο του Νορθ Σέντραλ και ο θείος του στο κολέγιο του Μπράιαρ Κλιφ.
Ο Πουλακίδας φοίτησε στο Neuqua Valley High school, όπου γρήγορα απέκτησε την φήμη του καλού σουτέρ με μέσους όρους 17.5 πόντων και 4.6 ριμπάουντ, με αποτέλεσμα όταν ήρθε η ώρα να επιλέξει κολέγιο να έχει στα χέρια του πάνω από 15 προτάσεις για υποτροφία, αφού μεταξύ άλλων ήταν και άριστος μαθητής. Ανάμεσα στις προτάσεις του υπήρχαν και αυτές από μεγάλα μπασκετικά προγράμματα, όπως το Γουέικ Φόρεστ, το Μπάτλερ και την Μινεσότα. Ο ίδιος το σκέφτηκε αρκετά και τελικά επέλεξε το Γέιλ «επειδή έδειξε το μεγαλύτερο ενδιαφέρον» όπως δήλωσε, αλλά κι επειδή το μότο είναι ότι κάνεις μία επιλογή «για τα επόμενα 40 χρόνια της ζωής σου, όχι για τα επόμενα 4».
Βρίσκεται στο Γέιλ από την σεζόν 2021/22 (όπου είχε μικρό ρόλο). Από την σεζόν (2022/23) είναι βασικός και φέτος έχει 19.5 πόντους, 3.3 ριμπάουντ και 1.2 ασίστ μέσο όρο με 40.5% στα τρίποντα σε 31 λεπτά συμμετοχής. Έχει κάποια εξαιρετικά στοιχεία ως παίκτης που έχει ανάγκη το ελληνικό μπάσκετ. Είναι αριστερόχειρας. Με ύψος 1.98 μέτρα και καλό κορμί, αγωνίζεται ως σούτινγκ γκαρντ και σμολ φόργουορντ.
2. Αντρέι Στογιάκοβιτς
Ο Αντρέι Στογιάκοβιτς γεννήθηκε στις 7 Αυγούστου 2004 στη Θεσσαλονίκη, τον τόπο καταγωγής της μητέρας του Αλέκας Καμηλά. Γιος του πρώην παίκτη του ΠΑΟΚ και θρύλου του “μαγικού κόσμου” Πέτζα Στογιάκοβιτς έχει ακολουθήσει χνάρια που χάραξε ο πατέρας του, σε διαφορετικούς τόπους, μα με τις ίδιες προοπτικές.
Αγωνίζεται στο Κολεγιακό πρωτάθλημα των ΗΠΑ από πέρυσι. Φέτος, πήρε μεταγραφή στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια (Cal) και αγωνίζεται με τους Γκόλντεν Μπέαρς. Ως δευτεροετής στο NCAA έχει γίνει ήδη πρωταγωνιστής και μεγάλος εφιάλτης για τις αντίπαλες άμυνες. Έχει τραβήξει τα βλέμματα των Αμερικανών πάνω του. Οι σκάουτ του NBA έχουν σε περίοπτη θέση το όνομά του στις λίστες τους και θεωρείται πως ο «μαγικός κόσμος» τον περιμένει.
Μαζί του όμως, ασχολούνται και δύο ευρωπαϊκές ομοσπονδίες: Η σέρβικη και η ελληνική. Στο παιχνίδι βέβαια βρίσκεται και η Εθνική ομάδα των ΗΠΑ, αφού μεγάλωσε εκεί. Διότι, ο 20χρονος δίμετρος γκαρντ σύντομα θα πρέπει να αποφασίσει ποια Εθνική ομάδα θα εκπροσωπεί στο άμεσο μέλλον.
Ο Αντρέι έχει εκτοξεύσει τα νούμερά του, συγκριτικά με την προηγούμενη σεζόν του. Μετρά για την ώρα 17.9 πόντους με 42.7% εντός πεδιάς. 31.8% στα τρίποντα και 81.8% στις βολές, μαζί με 4.7 ριμπάουντ, 1.8 ασίστ, 1.2 κοψίματα σε 33 λεπτά συμμετοχής στο NCAA. Τα δείγματα όμως για την ώρα είναι άκρως θετικά και αναμφίβολα το κέρδος τεράστιο αν και εφόσον επιλέξει Ελλάδα.
3. Λευτέρης Λιοτόπουλος
Γεννημένος στο 2006, με ύψος 1.94 μέτρα, ξεκίνησε την πορεία του στην ακαδημία ΔΕΚΑ του Νίκου Χατζηβρέττα, σχηματίζοντας για χρόνια ένα τρομερό δίδυμο με τον Αλέξανδρο Σαμοντούροβ στο Πανελλήνιο Παίδων, αλλά και στο Πανελλήνιο Εφήβων και στο Rising Stars της ΕΟΚ κι ας ήταν δύο χρόνια μικρότερος από τους αντιπάλους του.
Η εξαιρετική του παρουσία με την γαλανόλευκη στο EuroBasket U18 του 2023 που έγινε στην Γαλλία, όπου είχε 14.9 πόντους, 5.1 ριμπάουντ και 2.7 ασίστ μέσο όρο με 34.3% στα τρίποντα σε 29 λεπτά συμμετοχής, τράβηξαν το ενδιαφέρον του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού. Οι “αιώνιοι” έκαναν κίνηση προς την πλευρά του. Ο ίδιος ωστόσο ήθελε να σπουδάσει στις ΗΠΑ και τελικά κέρδισε μία υποτροφία από το Σεντ Τζονς του γνωστού από το πέρασμα του στην Ελλάδα και Hall of Famer, Ρικ Πιτίνο.
Την φετινή παρθενική του σεζόν στο κολεγιακό πρωτάθλημα, σε μέσο όρο 5 λεπτά συμμετοχής, σκοράρει 1.5 πόντους με 1.1 ριμπάουντ και 1 ασίστ ανά παιχνίδι.
Ο Λιοτόπουλος είναι ένας γκαρντ με εξαιρετικό μέγεθος, καλό άνοιγμα χεριών και ώμους που δείχνουν ότι το σώμα του μπορεί να πάρει μυϊκά κιλά με ευκολία. Διακρίνεται για την ευχέρειά του να αγωνιστεί σε όλες τις θέσεις της περιφέρειας. Είναι αρκετά καλός αθλητής, που διαθέτει ένα καλό πρώτο βήμα, ενώ διαθέτει εξαιρετικά αξιόπιστο σουτ. Αυτό που κάνει ξεχωριστό τον Λιοτόπουλο είναι ότι έχει την δυνατότητα να εξελιχθεί σε έναν 3 level scorer (σκόρερ τριών επιπέδων) προσθέτοντας συνεχώς στοιχεία στο παιχνίδι του.
Στο Σεντ Τζονς έχει την ευκαιρία να μάθει πολλά. Αν παραμείνει προσηλωμένος και συνεχίσει να εξελίσσεται, τότε έχει όλη την προοπτική να γίνει το επόμενο μεγάλο γκαρντ του ελληνικού μπάσκετ.
Από τα παραπάνω διακρίνουμε πως υπάρχουν παίκτες με χαρακτηριστικά που είναι συμβατά με το μπάσκετ του σήμερα και αρκετό ταλέντο. Το μόνο που απομένει είναι να ανταποκριθούν στις προσδοκίες. Αν συμβεί αυτό, τότε το μέλλον της επίσημης αγαπημένης θα είναι πολλά υποσχόμενο!
Επιμέλεια: Άγγελος Δέτσης