Το τζάμπολ του Παγκοσμίου Κυπέλλου μπάσκετ απέχει μόλις λίγες ώρες και το ertsports.gr σκιαγραφεί το προφίλ των… ηγετών όλων των ομάδων που θα αγωνιστούν στα παρκέ των Φιλιππίνων, της Ιαπωνίας και της Ινδονησίας.
32 ομάδες, αρκετά φαβορί, αλλά… ένα τρόπαιο. Το διακύβευμα στην Ασία θα είναι μεγάλο για το επόμενο 15νθήμενο, μιας και εκεί θα αναδειχθεί ο νέος Παγκόσμιος Πρωταθλητής. Υπάρχουν ρόστερ που θεωρούνται πληρέστατα, όπως αυτό της Αμερικής, αλλά και κάποια που έχουν μονάχα έναν ή δύο παίκτες που ξεχωρίζουν. Όλα τους, όμως, έχουν έναν… αστέρα. Πάμε να τους δούμε αναλυτικά, με τη σειρά των ομίλων.
Μπρούνο Φερνάντο (Ανγκόλα)
Η Ανγκόλα επανέρχεται σε μεγάλες διοργανώσεις. Πολλοί θα την θυμούνται από τους Ολυμπιακούς Αγώνες το 2008 όταν η Εθνική μας ομάδα την είχε αντιμετωπίσει. Φέτος μπαίνει στην μάχη του Mundobasket, έχοντας και παίκτη από το NBA. Ο Μπρούνο Φερνάντο των Ατλάντα Χοκς είναι αυτός που θα οδηγήσει τη… βάρκα με τα όνειρα των Ανγκολέζων προς τις χώρες της Ασίας. Με ύψος 2.08 μπορεί να απειλήσει από μέση απόσταση, δεν είναι “φανατικός” του τριπόντου και ευελπιστεί να στηριχθεί από τους συμπαίκτες του σε έναν όμιλο με Ιταλία, Φιλιππίνες και Δομινικανή Δημοκρατία.
Καρλ Άντονι Τάουνς (Δομινικανή Δημοκρατία)
Αν υπήρχε ένας προφήτης, πριν την έναρξη των προετοιμασιών του Παγκόσμιου Κυπέλλου και μας έλεγε ότι Καρλ Άντονι Τάουνς θα είναι με την Δομινικανή Δημοκρατία, θα απαντούσαμε πως πρόκειται για… όνειρο “θερινής νυκτός”. Εδώ έρχεται η διάψευση. Ο αστέρας των Μινεσότα Τίμπεργουλβς έκανε τη μεγάλη ανατροπή και εκπληρώνει μια επιθυμία χρόνων. Δεν είχε ξεκινήσει ποτέ τις διαδικασίες για να παίξει με την χώρα του, αλλά τελικά με την πρόκριση μπήκε το νερό στο “αυλάκι”. Ο 27χρονος φόργουορντ/σέντερ, Νο.1 του draft το 2015, στην αρχή της προετοιμασίας πίστευε πως θα είναι μαζί με τον έτερο Δομινικανό Αλ Χόρφορντ. Εν τέλει, ο παίκτης των Μπόστον Σέλτικς δεν ήταν έτοιμος και με αυτό τον τρόπο, τα κλειδιά είναι στα χέρια του Καρλ. Δεν μας κάνει καμία εντύπωση.
Τζόρνταν Κλάρκσον (Φιλιππίνες)
Ένας παίκτης με τρομερή παρουσία στο NBA. Από το πρόσωπο του φαίνεται αγαθός εντός παρκέ, αλλά δεν είναι έτσι. Πέφτει σε κάθε διεκδίκηση σαν ταύρος. Στη Γιούτα κάθε χρονιά, είναι υποψήφιος για καλύτερος 6ος παίκτης. Τώρα έχει στην πλάτη του τις Φιλιππίνες και που ως ηγέτης θα πρέπει να δώσει ξανά… τα πάντα. Στην πρεμιέρα, οι συμπατριώτες του θα γεμίσουν το γήπεδο σε μια γιορτή για την χώρα τους. Το μόνο που μένει είναι να τον δούμε στο παρκέ να δικαιώνει όλα τα παραπάνω.
Σιμόνε Φοντέκιο (Ιταλία)
Η νέα γενιά της Ιταλικής ομάδας φαίνεται να καθιερώνεται στον ευρωπαϊκό μπασκετικό χάρτη και όχι μόνο. Ο Σιμόνε Φοντέκιο είναι παράδειγμα προς μίμηση για κάθε παίκτη που θέλει να ανέβει σταθερά προς την δόξα. Έχει αρκετά χρόνια στην Euroleague με την Ολίμπια Μιλάνο, τη Ρέτζιο Εμίλια και την Άλμπα Βερολίνου, με τελικό σταθμό τη Μπασκόνια και ένα εισιτήριο για την Γιούτα και τους Τζαζ. Παίζει στην θέση του σμολ φόργουορντ και είναι ένα φοβερό… όπλο στα χέρια του Τζιαμάρκο Ποτσένκο. Σε πρώτη φάση δεν αναμένεται να δυσκολευτεί με ομάδες όπως είναι οι Φιλιππίνες και η Ανγκόλα, αλλά στην πορεία θα χρειαστεί να… οπλίσει.
Γουένιεν Γκάμπριελ (Νότιο Σουδάν)
Υπάρχει άραγε παίκτης του Νοτίου Σουδάν στο NBA και μάλιστα σε μια από τις πιο ιστορικές ομάδες; Μπορεί να είναι δίπλα στον Λεμπρόν Τζέιμς; Φυσικά μπορεί. Ο φόργουορντ/σέντερ των Λος Άντζελες Λέικερς, Γουένιεν Γκάμπριελ, είναι η απάντηση στο εν λόγω ερώτημα. Πρόκειται για έναν τρομερά αθλητικό ψηλό, με ωραίες κινήσεις στο ποστ, που μπορεί να βάλει μέσα στο ζωγραφιστό όποιον αντίπαλο θέλει. Έχει βρει συμβόλαια στο NBA ακόμα και αν δεν έγινε draft από κάποια ομάδα. Ψάχνει τον επόμενο σταθμό της καριέρας του στην Αμερική και είναι ήδη περιζήτητος. Μπορεί να βοηθήσει την χώρα του να προχωρήσει στο Mundobasket; Δύσκολα, αλλά ο ίδιος θα κάνει… τα πάντα.
Μπόγκνταν Μπογκντάνοβιτς (Σερβία)
Ο δολοφόνος με το “αγγελικό πρόσωπο”. Με τις απουσίες των Γιόκιτς και Μίσιτς, ο Μπογκντάνοβιτς θα είναι το μυαλό της εθνικής Σερβίας. Τα τελευταία χρόνια στο NBA έχει τρομερά συμβόλαια, είναι από τους πρωταγωνιστές της ομάδας που βρίσκεται και έχει θέση σε κάθε ρόστερ. Το τρίποντο είναι το δυνατό του σημείο. Όσοι τον θυμούνται από την Παρτιζάν παλαιότερα και από την Φενέρμπαχτσε του Ομπράντοβιτς λίγο πιο πρόσφατα, μπορεί να το καταλάβουν. Παρόλο που έχει τρομερές απουσίες, η Σερβία θα είναι μια από τις ομάδες που θα διεκδικήσουν τη διάκριση, όχι μόνο λόγω ονόματος και ιστορίας, αλλά και συνόλου.
Κάιλ Άντερσον (Κίνα)
Ο πρώτος “νατουραλιζέ” στην ιστορία της Κίνας. Ο Άντερσον έσκασε σαν βόμβα στην μέση της προετοιμασίας των Κινέζων, καθώς όπως είπε και ο ίδιος η γιαγιά του έχει καταγωγή από εκεί και θα ήθελε να παίξει. Δεν του στέρησε κανένας το δικαίωμα και εντάχθηκε στο ρόστερ σε μια εβδομάδα από την επίσημη τοποθέτηση του. Η Κίνα θα έχει δύσκολο έργο, καθώς όπως φαίνεται θα διεκδικήσει μια θέση μαζί με το Πουέρτο Ρίκο, λόγω της πρωτιάς που θα κατακτήσει πιθανότατα η Σερβία στον όμιλο. Ο Κάιλ είναι ένας ρολίστας στον “μαγικό κόσμο” αλλά έχει δώσει ήδη πολλές λύσεις στην ομάδα του Σάσα Τζόρτζεβιτς.
Τρεμόντ Γουότερς (Πουέρτο Ρίκο)
Με την πρόκριση του Πουέρτο Ρίκο, όλοι περίμεναν την δήλωση του Αλβαράδο στο ρόστερ της ομάδας. Ο τραυματισμός του παίκτη των Πέλικανς οδήγησε τους Πορτορικανούς στο να ψάξουν να βρουν τον ηγέτη τους για αυτήν τη δύσκολη, αλλά όχι ακατόρθωτη πρόκριση στην επόμενη φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Ο Τρεμόντ Γουότερς είναι η λύση στο πρόβλημα τους. Ο πλέι μέικερ με ύψος 1.78 μπορεί να μην πείθει στο μάτι, αλλά είναι ο παίκτης που χάρισε την πρόκριση στην ομάδα του Νέλσον Κολόν στα προκριματικά της διοργάνωσης. Ο γενικός διευθυντής της Εθνικής τους ομάδας και θρύλος της χώρας, Κάρλος Αρόγιο, πιστεύει πολύ στο σύνολο και συγκεκριμένα στον Γουότερς, καθώς μοιάζουν και στο στυλ παιχνιδιού.
Τόμας Γουόκαπ (Ελλάδα)
Ένας παίκτης που πριν ένα χρόνο, δεν θα υπήρχε στο κάδρο. Με τον Νικ Καλάθη και τον Κώστα Σλούκα απόντες, ο Αμερικανός μπήκε στις ζωές μας, αλλά όχι βιαίως. Πήρε ελληνικό διαβατήριο και είναι μια επιλογή στην θέση “1” που μπορεί να προσφέρει πολλές λύσεις, τόσο δημιουργικά όσο και αμυντικά. Πλέον, τον βλέπουμε και με ρόλο σκόρερ στην “Επίσημη Αγαπημένη“, κάτι που δεν έχουμε συνηθίσει στον Ολυμπιακό. Μόνο να κερδίσει έχει η Ελλάδα από τον Τεξανό πλέι μέικερ προς το παρών. Άλλωστε, φαίνεται πως μπορεί να πάρει τα… ηνία της ομάδας του Δημήτρη Ιτούδη.
Άντονι Έντουαρντς (Η.Π.Α.)
Πολλοί πιστεύουν πως ο αστέρας της “Team USA” είναι ο Τζέιλεν Μπράνσον. Όμως, ο Άντονι Έντουαρντς ή το “μυρμήγκι“, όπως τον φώναζαν από τα κολεγιακά του χρόνια, είναι ίσως το πιο… καυτό χαρτί που έχει η Αμερική στη νέα γενιά του NBA. Ο παίκτης με ύψος 1.93 είναι ένας γκαρντ με έφεση στο σκοράρισμα και με τα αθλητικά του προσόντα να είναι “εξωγήινα”. Άλλωστε, μας χαρίζει πολλά highlights στο “μαγικό κόσμο” του NBA. Παίζει στους Μινεσότα Τίμπεργουλβς, με το μέλλον να είναι λαμπρό για τον απόφοιτο του πανεπιστημίου της Τζώρτζια.
Αχμάντ Αλ-Ντουαϊρί (Ιορδανία)
Σίγουρα τον ξέρετε. Φενέρ, Αναντολού Εφές και τώρα Μπούρσασπορ. Είχε το όνομα Αχμέντ Ντουβερίογλου. Ναι αυτός είναι, απλά παίζει επίσημα στην εθνική ομάδα της Ιορδανίας και είναι ένας από τους αντιπάλους της “Γαλανόλευκης“. Με ύψος 2.13, μπορεί να είναι φόβητρο για τους αντιπάλους. Οδήγησε την Ιορδανία σε μια τεράστια διοργάνωση και πλέον θέλουν να κάνουν την έκπληξη. Δύσκολο, με βάση τον όμιλο της ομάδας του, με Αμερική, Ελλάδα και Νέα Ζηλανδία. Ελπίζουμε να μην μας εκπλήξει αρνητικά.
Γιάνι Γουέτζελ (Νέα Ζηλανδία)
Ο παίκτης της Άλμπα Βερολίνου θα χορέψει “Χάκα” στην Μανίλα. Ο φόργουορντ/σέντερ με ύψος 2.08μ. έχει κυρίως συμπληρωματικό ρόλο στην ομάδα της Γερμανίας. Ο μέσος όρος πόντων του στους “κίτρινους” είναι 6.5, αλλά μπορεί σε αυτό το Mundobasket να κάνει… ξεσπάσματα. Έχει κάνει ρεκόρ καριέρας 17 πόντων απέναντι στη Μονακό, που έφτασε μια ανάσα από το τελικό του Final-4. Ελπίζουμε να μην βρεθεί σε τέτοια ημέρα κόντρα στην Εθνική μας ομάδα.
Εχάμπ Αμίν (Αίγυπτος)
Οι “Φαραώ” είναι στο Παγκόσμιο Κύπελλο και θέλουν να κάνουν την υπέρβαση. Ο Εχάμπ Αμίν έχει εμπειρία από την Αμερική και το κολεγιακό πρωτάθλημα, έχοντας κυρίως στο στυλ παιχνιδιού του ατομικές επιλογές εντός γηπέδου. Δεν θα πασάρει εύκολα την κατάλληλη στιγμή και θα επιλέξει να τελειώσει την φάση μόνος του. Τρέχει στο ανοιχτό γήπεδο, καθώς αυτό είναι το στοιχείο που τον κάνει να ξεχωρίζει. Ο Αμίν ήταν στα πανεπιστήμια του Τέξας και του Όρεγκον, ενώ είχε ακόμα συμβόλαιο με την Σπόρτινγκ Αλεξάνδρεια. Τώρα παίζει στην Αλ Αχλί και κατέκτησε το Κύπελλο Συλλόγων Αφρικής, το γνωστό BAL και είχε πρωταγωνιστικό ρόλο σε αυτό το επίτευγμα.
Φρανσίσκο Κρουζ (Μεξικό)
Παλιά καραβάνα της ομάδας του Μεξικού. Διεθνής πάνω από μια δεκαετία, μαζί στις χαρές και τις λύπες της ομάδας του. Αρκετά καλό βιογραφικό σε ομάδες της Λατινικής Αμερικής αλλά και της Ευρώπης, ταξιδεύοντας στη Λιθουανία για την Ρίτας Βίλνιους και την Τουρκία για την Τόφας. Τελευταίος σταθμός του έως τώρα είναι η Μανίσα. Πρόκειται για έναν άκρως εκρηκτικό παίκτη στα 191 εκατοστά και το σουτ του μπορεί να πληγώσει τους αντιπάλους του. Ο 33χρονος έχει διακρίσεις που ίσως να προδίδουν το στυλ παιχνιδιού του, καθώς έχει αναδειχθεί πρώτος σκόρερ στο τουρκικό πρωτάθλημα το 2021. Με βάση αυτό, σίγουρα μπορούμε να προβλέψουμε πολλά πράγματα.
Νίκολα Βούτσεβιτς (Μαυροβούνιο)
Ο παίκτης που για πολλούς φίλους των Μπουλς είναι “κόκκινο πανί”. Φυσικά και μιλάμε για.. ταύρους, αλλά ο Μαυροβούνιος θεωρείται υπερεκτιμημένος στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Δεν αξίζει ούτε τα max συμβόλαια, ούτε την εμπιστοσύνη του διευθυντή της ομάδας και πρώην παίκτη του Ολυμπιακού, Αρτούρας Καρνισόβας, όπως λένε οι φίλοι του Σικάγο. Στην πράξη ο Βούτσεβιτς είναι ένας σέντερ με αρκετά καλό σουτ. Με βάση τα στοιχεία του θα μπορούσε να είναι ένας “protect the rim” παίκτης, αλλά τα αμυντικά του καθήκοντα κάπου σταματάνε. Το Μαυροβούνιο είναι σε έναν όμιλο με Λιθουανία, Μεξικό και Αίγυπτο, με τον NBAer να πρέπει να βγάλει αρκετούς “λαγούς από το καπέλο” για να περάσει η ομάδα του στην επόμενη φάση.
Γιόνας Βαλαντσιούνας (Λιθουανία)
Το “τανκ” της Λιθουανίας. Με τρομερά συμβόλαια στο NBA, είναι ένα γρανάζι που κανένας προπονητής δεν θέλει να βγάλει από την μηχανή του. Απίστευτο ποστ χαμηλά στο καλάθι, πασάρει και μαζεύει τα ριμπάουντ και στις άκρες του παρκέ. Ο Βαλαντσιούνας είναι μια από τις πιο επικίνδυνες “φιγούρες” του Mundobasket, καθώς μπορεί να μαρκάρει τους αντίπαλους ψηλούς, εντός και εκτός ζωγραφιστού. Ως φυσικός ηγέτης της “χώρας του μπάσκετ” θα… κουβαλήσει, όπως κάθε χρονιά άλλωστε.
Ντένις Σρούντερ (Γερμανία)
Ο “κακός δαίμονας” της εθνικής μας ομάδας. Πλήγωσε την “Επίσημη Αγαπημένη” τόσο με τα τρίποντα του στο Eurobasket του 2022, αλλά και με το “trash talk” που έκανε στους διεθνείς μας. Ο Σρούντερ είναι ένας άρτιος τεχνικά παίκτης. Έχει παίξει αρκετά χρόνια στο NBA, με πολλούς σταθμούς στην καριέρα του όπως οι Χοκς, οι Λέικερς, οι Σέλτικς, οι Ρόκετς και την επόμενη σεζόν θα βρίσκεται στο Τορόντο για τους Ράπτορς. Έχει ωραία κλειστή ντρίπλα, οδηγεί τον αντίπαλο εκεί που θέλει. Μπορεί να βοηθήσει τον Βάγκνερ να βγει σε θέσεις, ώστε να εκτελεί από τα 6.75μ., μιας και του αρέσει πολύ. Έχει ύψος 1.85μ. αλλά για αυτούς που δεν ξέρουν φαίνεται ακίνδυνος… όμως δεν είναι. Το “ένας εναντίον ενός” είναι το… φόρτε του, με σκοπό να πάει τον αντίπαλο του εκεί για να βρει πόντους.
Λάουρι Μάρκανεν (Φινλανδία)
Γίνεται να είσαι Nbaer, διεθνής παίκτης σε μια χώρα και ταυτόχρονα στρατιώτης; Όχι… δεν μπερδευτήκαμε. Το αστέρι της Γιούτα υπηρετεί την χώρα του στις ένοπλες δυνάμεις, αλλά η μητέρα πατρίδα μπορεί να περιμένει. Με ύψος 2.13μ. αν τον δουν οι πιο “vintage” φίλοι του μπάσκετ, θα πουν ότι είναι ο Ντιρκ Νοβίτσκι, αλλά σε πιο δυναμικό στυλ. Τρομερό σουτ, άκρως αθλητικός και γρήγορος στις δύο πλευρές του παρκέ. Δεδομένα, είναι η μεγάλη ελπίδα της Φινλανδίας. Υπήρξε παίκτης των Σικάγο Μπουλς, με την περασμένη σεζόν να γίνεται κάτοικος της ομάδας των Τζαζ, σε μια ανταλλαγή με τους Κλίβελαντ Καβαλίερς.
Τζος Γκίντεϊ (Αυστραλία)
Η Οκλαχόμα φτιάχνει την ομάδα του μέλλοντος. Με παίκτες ελαστικούς, με έφεση στο σκοράρισμα και πλαστική κίνηση σε σουτ και μπάσιμο, οι αθλητές τους μοιάζουν ο ένας με τον άλλο. Έτσι είναι και ο Τζος Γκίντεϊ. Ο Αυστραλός έχει βαριά κληρονομιά παικτών από την χώρα του. Ο συμπαίκτης του, Πάτι Μιλς, θα τον βοηθήσει να είναι ο Νο.1 παράγοντας νίκης για τα “καγκουρό“, καθώς η Αυστραλία παραδοσιακά είναι από τις ομάδες που διεκδικούν μετάλλιο, όχι μόνο σε Παγκόσμιο Κύπελλο, αλλά και στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Ο 20χρονος φόργουορντ με ύψος 2.03μ. επιλέχθηκε στο Νο.6 του draft του 2021, προδίδοντας το ποσό σημαντικός είναι για την ομάδα των Θάντερ.
Γιούτα Γουατανάμπε (Ιαπωνία)
Με την απουσία του Ρούι Χατσιμούρα, η Ιαπωνία δεν μπορούσε να έχει άλλον αστέρα, πέρα από τον Γουατανάμπε. Ο NBAer έχει όλα τα εφόδια ενός παίκτη που μπορεί να προσφέρει πολλά στην επίθεση, αλλά δεν μπορεί να “μπει στα παπούτσια” του παίκτη των Λέικερς. Σίγουρα είναι ένα όπλο για τους “Σαμουράι“, αλλά εξαιτίας αυτής της απώλειας η Ιαπωνία πρέπει να να τα περιμένει όλα από τον Γιούτα. Είναι αρκετά καλός από την γραμμή των 6.75μ. Δεδομένα θα πάρει αρκετές επιθέσεις επάνω του, καθώς δεν υπάρχει άλλη επιλογή για την ομάδα του.
Λουκά Ντόντσιτς (Σλοβενία)
Πώς γίνεται να μην λατρέψεις αυτό το παιδί. Ειδικά τη στιγμή της χειραψίας με τον “Θεό” του ελληνικού μπάσκετ, Νίκο Γκάλη, στο ΟΑΚΑ. Απίστευτος παίκτης. Ψάχνεις να βρεις αδυναμία και είναι μάταιο. Είναι από τα ονόματα που κυριαρχούν και θα κυριαρχούν στο NBA, μιας και αποτελεί βασικός μέλος της… κατάληψης των Ευρωπαίων στο “μαγικό κόσμο”. Στη Σλοβενία δίνει και την ψυχή του ο γκαρντ των Ντάλας Μάβερικς, που είναι μια φορά πρωταθλητής Ευρώπης με την χώρα των δύο εκατομμυρίων το 2017 και έφτασε μια ανάσα από το χάλκινο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2021. Όποτε έχει Σλοβενία… βλέπουμε Λούκα για τους προφανείς λόγους.
Γουόλτερ Ταβάρες (Πράσινο Ακρωτήρι)
Ο MVP του Final-4 της Euroleague. Ένα θηρίο μέσα στο ζωγραφιστό. Ένας παίκτης που δύσκολα θα μπορέσουν να τον μαρκάρουν ακόμα και οι παίκτες της Team USA. Μακάρι να βλέπαμε ένα ματσάρισμα του Τζάρεν Τζάκσον Τζούνιορ με τον Ταβάρες. Ο παίκτης της Ρεάλ Μαδρίτης θέλει να δώσει τα πάντα με το Πράσινο Ακρωτήρι και να είναι η έκπληξη του 6ουομίλου. Απέναντι τους οι Σλοβένοι, η Βενεζουέλα και η Γεωργία. Αν ο Ταβάρες βρει υποστήριξη γύρω του, θα καταφέρει να περάσει τον όμιλο. Σε καμία άλλη χώρα δεν υπάρχει παίκτης με τα αντίστοιχα χαρακτηριστικά ταχύτητας και σκοραρίσματος στις δύο άκρες του γηπέδου και μιλάμε πάντα για την σωματική του διάπλαση. Δύο μέτρα και 21 εκατοστά είναι αυτά, οπότε μπορεί να δικαιολογήσει πολλά.
Τόκο Σενγκέλια (Γεωργία)
Ένα από τα μεταγραφικά σίριαλ του καλοκαιριού. Δεν κράτησε όσο του Νικόλα Μίροτιτς, αλλά απασχόλησε τον Παναθηναϊκό, καθώς οι “πράσινοι” ήταν διατεθειμένοι να δώσουν το buy-out στην Βίρτους για να τον αφήσει ελεύθερο. Με την εθνική Γεωργίας, ο Σενγκέλια δεν είναι η καλύτερη έκδοσή του. Ο Ηλίας Ζούρος τον χρειάζεται για να κάνει την έκπληξη του Mundobasket, αλλά ο Τόκο δεν είναι ο παίκτης που θέλεις να εμπιστευτείς σε αυτή την ομάδα. Φυσικά και έχει παίξει μπάσκετ σε κορυφαίες ομάδες όπως είναι η ΤΣΣΚΑ, η Μπασκόνια και στο NBA οι Μπουλς και οι Νετς, αλλά του λείπει η καλή απόδοση με το αντιπροσωπευτικό του συγκρότημα. Θα δούμε αν τα καταφέρει φέτος. Έχει τα ατομικά εφόδια, δεν ξέρουμε για την ομάδα όμως, αν μπορεί να πιάσει υψηλά στάνταρ.
Μάικλ Καρέρα (Βενεζουέλα)
Ο 30χρονος Βενεζουελάνος γκαρντ έχει ένα εξαιρετικό βιογραφικό για παίκτη από μια χώρα που δεν εξάγει μπασκετμπολίστες. Έκανε προσπάθειες για να ενταχθεί στο NBA, αλλά δεν ήταν αρκετός για την Οκλαχόμα. Με ύψος 1.96μ. οδήγησε την χώρα του μέσα από το δύσκολο μονοπάτι των προκριματικών της Λατινικής Αμερικής, αλλά πλέον βρίσκονται στο Mundobasket. Είναι ηγέτης εντός παρκέ και σκοράρει με αρκετούς τρόπους, για αυτό και αναμένεται να βρει αρκετές φορές… στόχο στο τουρνουά.
Χαμέντ Χαντάντι (Ιράν)
Ο “ζωντανός θρύλος” του Ιράν. Ο άνθρωπος που θα παίζει μέχρι να μην μπορεί να περπατήσει άλλο. Είναι ένας παίκτης που έβαλε τους “πρίγκιπες” στον μπασκετικό χάρτη. Όπως όλα δείχνουν θα είναι η τελευταία του εμφάνιση με τα χρώματα της χώρας ΤΟΥ. Έχει παίξει σε κορυφαίες ομάδες της Ασίας, φτάνοντας μέχρι και το NBA. Οι Γκρίζλις και οι Σανς μπήκαν στο βιογραφικό του και ο Χαντάντι είναι η ψυχή και το πνεύμα της ομάδας του Ιράν. Θα κάνουν τα πάντα για την κατάκτηση της δεύτερης θέσης καθώς είναι στον ίδιο όμιλο με την Ισπανία, οπότε η κατάσταση είναι λίγο δύσκολη για αυτούς.
Χουάντσο Ερνανγκόμεθ (Ισπανία)
Μια από τις μεγαλύτερες μεταγραφές της φετινής Euroleague. Ο Χουάντσο άφησε μαζί με τον αδερφό του το NBA και μετακόμισαν στην Ευρώπη. Ο Γουίλι στην Μπαρτσελόνα και εκείνος στον Παναθηναϊκό. Από τους λίγους παίκτες του παγκοσμίου που μπορεί να βαφτιστεί “two-way”. Πέρα από τους Αμερικανούς, μαζί με άλλους 3-4 παίκτες μπορεί να είναι αποτελεσματικός σε άμυνα και επίθεση. Βγήκε πρώτος σκόρερ στον τελικό του Ευρωμπάσκετ το 2022, με τον Σέρτζιο Σκαριόλο να χαίρεται που για ακόμα μια φορά, κανένας δεν υπολογίζει την Ισπανία. Μπορεί να μην έχει τα ονόματα του παρελθόντος, αλλά έχει πλάνο και ομοιογένεια που λίγες ομάδες το έχουν στο Mundobasket. Ο φόργουορντ του “τριφυλλιού” έκανε εξαιρετικά φιλικά προετοιμασίας και περιμένουμε να τον δούμε εντός παρκέ.
Νισρέ Ζουζουά (Ακτή Ελεφαντοστού)
Ο Ιβοριανός είναι εδώ για μεγάλα πράγματα. Όχι απαραίτητα για την ατομική διάκριση, αλλά για να δείξει στον μπασκετικό κόσμο, ότι η Ακτή ελεφαντοστού έχει μπάσκετ. Δεν είναι μια από τις παραδοσιακές δυνάμεις της Αφρικής, αλλά ο Ζουζουά έχει την γνώση από τη Αμερική. Το λεγόμενο “know how“. Φυσικά και δεν πρόκειται να διαλύσει τις αντίπαλες άμυνες και να δώσει το εισιτήριο στην ακτή, αλλά έχει την ανταγωνιστικότητα που εξάγουν οι Αμερικάνοι στα κολέγια. Πρόλαβε στην νεανική του καριέρα, να παίξει σε δύο πανεπιστήμια, της Μπράιαντ και της Νεβάδα. Έχει ύψος 1.88μ., αλλά λόγω των αθλητικών του προσόντων μπορεί να καρφώσει με άνεση. Απλά αν έχετε την επιλογή, παρακολουθήστε την Ακτή Ελεφαντοστού.
Ραούλ Νέτο (Βραζιλία)
Το νέο μεταγραφικό απόκτημα της ομάδας του Δημήτρη Ιτούδη. Ο παίκτης της Φενέρ ήρθε στην Ευρώπη για μια νέα περιπέτεια, μετά από αρκετές σεζόν στο NBA. Από το 2015 είναι στον “μαγικό κόσμο” και έχει αγωνιστεί σε Σίξερς, Καβαλίερς και Ουάσινγκτον ενώ πλέον θα γίνει κάτοικος Κωνσταντινούπολης. Είναι ένας τρομερός οργανωτής, που ξέρει πότε να ηρεμήσει την ομάδα. Τέτοιους ρόλους είχε πάντα όπου κι αν ήταν και πρέπει στο Mundobasket να κάνει ακριβώς το ίδιο. Η Βραζιλία έχει καλή παράδοση στα Παγκόσμιο Κύπελλα, με σταθερή παρουσία. Δεδομένα, είναι μια ομάδα που την υπολογίζουν όλοι οι αντίπαλοι της. Το 2019 μας πλήγωσε στα γήπεδα της Κίνας και η “επίσημη αγαπημένη” χρειάστηκε στη συνέχεια νίκη με διάφορα 12 πόντων κόντρα στην Τσεχία για να προκριθεί. Πράγμα το οποίο δεν έγινε.
Σάι Γκιλτζιους Αλεξάντερ (Καναδάς)
Ο “SGA” είναι ένας από τους παίκτες που ήδη έχουν χτίσει το όνομα τους με τα κατορθώματα τους στο ΝΒΑ. Ένας σουτέρ με ευελιξία στο να κατεβάζει την μπάλα, περίμενε μέχρι την τελευταία στιγμή να έχει στο πλευρό του τον Τζαμάλ Μάρεϊ. Ο πρωταθλητής με τους Νάγκετς, ταλαιπωρήθηκε πολύ φέτος, καθώς προερχόταν από έναν δύσκολο τραυματισμό και έπρεπε με βάση το ιατρικό επιτελείο της ομάδας του να μείνει πίσω. Ο Αλεξάντερ έχει παίκτες γύρω του για να ελιχθεί, καθώς ο Καναδάς θεωρείται από τα φαβορί για κατάκτηση μεταλλίου. Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο Σάι θα ξεδιπλώσει το ταλέντο του στα γήπεδα της Ασίας.
Ντάβις Μπέρτανς (Λετονία)
Το “λέιζερ” από την Λετονία τον φωνάζουν στην Αμερική. Ο 30χρονος φόργουορντ είναι ένα από τα κορυφαία ονόματα της ομάδας του, πίσω από τον Κρίσταπς Πορζινγκις. Ο σταρ των Σέλτικς θα απουσιάσει λόγω ενός προβλήματος τραυματισμού, ακολουθώντας τις οδηγίες του ιατρικού επιτελείου.. Ο Μπέρτανς έχει συμπληρωματική καριέρα στο NBA, έχοντας αλλάξει σε επτά χρόνια τέσσερις ομάδες. Κάνει καλά την δουλειά του στο γήπεδο αλλά δεν είναι από τα ονόματα που θα ήθελες να ηγηθεί σε μια ομάδα, έχοντας ως επιλογή τον Πορζίνγκις. Ο όμιλος είναι δύσκολος με Καναδά και Γαλλία, οπότε οι Λετονοί θέλουν να κάνουν την έκπληξη.
Γουεάλ Αράκτζι (Λίβανος)
Ο MVP του Κυπέλλου Ασίας που διοργάνωσε η FIBA το 2022 είναι και αυτός στο Mundobasket. Ο Λιβανέζος θέλει να κάνει τα ίδια με το Πανασιατικό Πρωτάθλημα στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Ένας παίκτης ύψους 1.92μ., με οργανωτική ικανότητα και πολλά τρίποντα στο ρεπερτόριό του, θα κοντράρει τις υπερομάδες του ομίλου για την πρόκριση στη επόμενη φάση. Το έργο θα είναι… δύσκολο, αλλά σίγουρα θα έχει ενδιαφέρον η έκβαση της απόπειρας.
Εβάν Φουρνιέ (Γαλλία)
Στην σύγχρονη ιστορία των “τρικολόρ” ο Φουρνιέ είναι ξεκάθαρα ο ηγέτης της ομάδας. Πήρε την μπαγκέτα του μαέστρου ή θα μπορούσαμε να πούμε του σκοραρίσματος, από τον Τόνι Πάρκερ. Ο γκαρντ/φόργουορντ των Νικς είναι φοβερός εκτελεστής έξω από τη γραμμή των τριών πόντων. Μπορεί να πάρει την μπάλα μετά από σκριν και να βρει το ελεύθερο σουτ. Είναι ένας αρκετά έντονος χαρακτήρας στο παρκέ, που δεν θα μείνει μόνο στο μπάσκετ. Για να είμαστε ακριβείς, αμα βρεθεί κάποιος που θα κάνει “trash talk” ο Εβάν… θα συνεχίσει. Θα είναι αυτός που θα πάρει αρκετές επιθέσεις για την Γαλλία, μιας και η ομάδα έχει αρκετό υλικό για να φτάσει μέχρι τη ζώνη των μεταλλίων.//
Επιμέλεια: Γιάννης Ροζής