Αναλυτικά όσα δήλωσε ο Στάθης Παπαδιονυσίου:
Για την αντίδραση που έβγαλε η ομάδα του στην επιστροφή και το 13-0 σερί της Δάφνης: «Αρχικά το 2ο παιχνίδι είναι η εξαίρεση στην όλη σειρά. Το 2ο ματς το “σβήσαμε” απευθείας, απλά κρατήσαμε ότι δεν εμφανιστήκαμε στο γήπεδο. Δεν υπήρχε σύγκριση του 4ου ματς με το 2ο, το ξέραμε ότι δε θα παρουσιάσουμε τέτοια απαράδεκτη εικόνα. Ό,τι και να λέμε, η Δάφνη έχει παιδιά που έχουν παίξει πολλά χρόνια στις κατηγορίες αυτές και ήταν αναμενόμενο πως στο 2ο ημίχρονο θα αντιδρούσαν. Εμείς με όλα όσα έχουμε περάσει μες στη χρονιά έχουμε “χτίσει” έναν χαρακτήρα. Εγώ και ο Βασιλόπουλος είμαστε οι πιο έμπειροι, αλλά για τα υπόλοιπα παιδιά αυτά που έζησαν φέτος είναι εμπειρίες και τους έχουν “χτίσει” έναν χαρακτήρα που θα τους βοηθήσει πολύ στο μέλλον. Φάνηκε ότι έβγαλαν αντίδραση. Άλλες ομάδες με τον μέσο όρο ηλικίας που έχουμε εμείς, θα “λύγιζαν” σε ένα τέτοιο 13-0 και, μάλιστα, εκτός έδρας».
Για τα μεγάλα σουτ που πέτυχε στα τελευταία λεπτά: «Το καλό σε αυτήν την ομάδα είναι πως υπάρχει μια διάκριση στους ρόλους. Τα παιδιά είχαν αποδεχθεί ότι εγώ και ο Φώτης θα παίρνουμε τις κρίσιμες αποφάσεις, το είχαμε συζητήσει και μεταξύ μας εμείς οι δύο. Ήμουν καλά, παρ’ ότι είχα χάσει αρκετά σουτ πιο πριν. Ήταν λίγο η κούραση, θόλωσε το μυαλό και δεν είχα καλές αποφάσεις, ωστόσο ευτυχώς απέκτησα διαύγεια στο κατάλληλο σημείο και έβαλα αυτό το μεγάλο σουτ».
Για τη φετινή σεζόν: «Η φετινή χρονιά είχε πολλά πάνω-κάτω, περάσαμε από πολλές φάσεις. Στην αρχή ήταν όλα πολύ καλά, παίζαμε πολύ καλό μπάσκετ, αποκλείσαμε και πολλές ομάδες στο Κύπελλο, είχαμε βγει πρωταθλητές χειμώνα. Στην αρχή θεωρούταν και σαν δεδομένο ότι θα ανέβουμε. Μετά είχαμε μια σειρά από προβλήματα και θέματα, με τραυματισμούς και αποχωρήσεις παικτών και προπονητών».
Για τις αλλαγές προπονητών και τα προβλήματα τραυματισμών μες στη χρονιά: «Αν τα δεις μεμονωμένα δε βγάζουν πάντα πολύ νόημα. Οι διοίκησες τις αποφάσεις τις παίρνουν με τα δικά τους κριτήρια και το καλό της ομάδας. Ήταν και συνδυαστικό το θέμα, γιατί έπεσαν όλα σε περίοδο που είχαμε αρκετούς τραυματισμούς. Εγώ στην περίοδο που ερχόντουσαν τα 3-4 ντέρμπι ήμουν έξω 1.5-2 μήνες, ο Φώτης (σ.σ. Βασιλόπουλος) επίσης έπαιζε με τραυματισμό, γιατί δε μπορούσε να κάτσει έξω εφόσον ήμουν εγώ τραυματίας. Ήταν ένας συνδυασμός πραγμάτων που λίγο μπέρδεψε τα πράγματα, αλλά τέλος καλό, όλα καλά. Στόχος επετεύχθη».
Για το αν υπάρχει η φιλοδοξία επιστροφής του Αιγάλεω στην GBL: «Σε συζητήσεις που έκανα το καλοκαίρι και πριν υπογράψω κατάλαβα ότι ομάδα θέλει να έχει συνέχεια. Ο στόχος ήταν να ανέβει σαν πρώτο “σκαλοπάτι” στην Elite League, να “χτίσει” πάνω σε αυτό και να μπορέσει τα επόμενα χρόνια να ανέβει στην GBL. Η ομάδα έχει και την όρεξη να επιστρέψει στην Α’ κατηγορία και νομίζω ότι βαδίζει σε καλό δρόμο. Το είδα κι εγώ σαν πιο μακροπρόθεσμο πλάνο, μου άρεσε ότι υπάρχει αυτή η φιλοδοξία. Ήταν πολύ βασικό για εμένα ώστε να έρθω στο Αιγάλεω».
Για τον Φώτη Βασιλόπουλο: «Έχω πει πολλές φορές πως το να έχω δίπλα μου τον Φώτη με απελευθερώνει. Για τους συμπαίκτες του είναι πολύ μεγάλο πράγμα πως έχουν έναν άνθρωπο δίπλα ο οποίος ξέρει να πάρει τη σωστή απόφαση, να δώσει τη σωστή πάσα, δεν είναι εγωιστής, δεν τον νοιάζει ο εαυτός του αλλά το ποιος είναι πιο καλά για να του φτιάξει και το τελευταίο σουτ. Μόνο και μόνο που είναι μέσα, η άμυνα είναι λίγο πιο προσαρμοσμένη πάνω του, οπότε ανοίγει περισσότερο τους χώρους».