Μέλι: «Είμαι πολύ περήφανος που είμαι μέλος αυτής της ομάδας»

Ο υπαρχηγός της εθνικής Ιταλίας στην συνέντευξη τύπου “λύγισε” στις δηλώσεις του, για την πορεία της ομάδας του και δεν ξέχασε τους συμπαίκτες του για την μεγάλη προσπάθεια που κατέβαλαν σε όλη την φάση των ομίλων αλλά και στα παιχνίδια νοκ άουτ.

Ο Νικολό Μέλι ήταν συγκινητικός στον αγώνα με τις ΗΠΑ, αλλά τα αστέρια του ΝΒΑ δεν άφησαν κανένα περιθώριο στους Ιταλούς να αντιδράσουν στην αναμέτρηση με το σκορ να ξεφεύγει με τον πίνακα του σταδίου να γράφει το τελικό 100-63. Αυτό το σκορ δεν τιμάει την Ιταλία όπως είπε και ο προπονητής του, Τζιαμάρκο Ποτσέκο, θεωρόντας πως δεν τους άξιζε κάτι τέτοιο.

Ο Μέλι όταν ρωτήθηκε για το τουρνουά και την πορεία της “Σκουάντρα Ατζούρα” είπε πως: «Το είπα και σε άλλες συνεντεύξεις μετά από τα παιχνίδια. Χρειάζεσαι και τύχη. Νομίζω ότι κάναμε ό,τι μπορούσαμε στη φάση των ομίλων. Είμαι πολύ περήφανος που είμαι μέλος αυτής της ομάδας. Νομίζω πως αυτή τη φορά αξίζαμε κάτι καλύτερο, κάτι παραπάνω. Αξίζαμε να περάσουμε τα προημιτελικά, αλλά πρέπει να ξέρεις και να κερδίζεις και να χάνεις. Για ακόμα μία φορά, πρέπει να μάθουμε να χάνουμε. Θα επιστρέψουμε το επόμενο καλοκαίρι. Θα προσπαθήσουμε να προκριθούμε στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Αν δεν το καταφέρουμε, θα είμαστε εκεί το μεθεπόμενο καλοκαίρι.»

Για τις απαιτήσεις που υπήρχαν πριν το τουρνουά: «Με ρώτησαν τι περισσότερο θα μπορούσε να κάνει αυτή η ομάδα. Τίποτα. Κάναμε ό,τι μπορούσαμε. Θα δουλέψουμε ακόμα πιο σκληρά τη χρονιά που έρχεται, μέχρι επιτέλους να τα καταφέρουμε. Είναι πολύ σημαντικό που μπήκαμε στις οκτώ καλύτερες ομάδες του Παγκοσμίου, αλλά ως αθλητής θέλεις να επιστρέψεις με ένα μετάλλιο μετά από τόσο καιρό προετοιμασίας και αγώνων. Δεν θέλεις να επιστρέψεις σπίτι και να λες ‘είμαστε στο Top-8’.»

Για τον κόσμο της ομάδας και την στήριξη των φίλων της Ιταλίας: «Ταυτόχρονα όμως πρέπει να είμαστε περήφανοι για αυτό που κάναμε. Εισπράξαμε αγάπη και στήριξη από τους οπαδούς μας στην πατρίδα, από τις οικογένειες και τους φίλους μας. Είναι κάτι που πρέπει να εκτιμήσουμε. Ως αθλητής όμως, θέλεις να γυρίσεις σπίτι με κάτι βαρύ να κρέμεται στο λαιμό σου. Έτσι είναι όμως η ζωή και ο αθλητισμός. Θα επιστρέψουμε».

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ