(EUROKINISSI)
O Γιάννης Ιωαννίδης, άφησε χθές (04/10) την τελευταία του πνοή σε ηλικία 78 ετών. Ο “Ξανθός”, που όλοι είτε αγαπούσαν, είτε αγαπούσαν να μην τον αγαπούν, κατάφερε μέχρι και την τελευταία μέρα της ζωής του να αναγνωριστεί από όλο τον κόσμο. Φίλους και αντιπάλους.
Το απόγευμα της Τετάρτης (04/10), έγινε γνωστή η είδηση του θανάτου του Γιάννη Ιωαννίδη. Ενός, από τους μεγαλύτερους προπονητής που έχει βγάλει η Ελλάδα. Γεννήθηκε στις 26 Φεβρουαρίου του 1945 στην Θεσσαλονίκη. Αγάπησε το μπάσκετ, από μικρή ηλικία και μάλιστα στα 15 του, αγωνίστηκε στον Άρη. Αγωνιζόταν ως πλέιμεικερ, αφού είχε τρομερή διορατικότητα. Οι μεγάλες επιτυχίες για τον “Ξανθό” ήρθαν όμως όταν ασχολήθηκε με την προπονητική. Ο Γιάννης Ιωαννίδης κάθισε στον πάγκο του Άρη, της Λάρισας, της ΑΕΚ και του Ολυμπιακού, ενώ διετέλεσε και ομοσπονδιακός προπονητής.
Έχει κατακτήσει 12 πρωταθλήματα Ελλάδας, 8 με τον Άρη και 4 με τον Ολυμπιακό και 6 Κύπελλα, 5 με τους Θεσσαλονικείς και 1 με τους “ερυθρόλευκους”. Αναμφισβήτητα, πρόκειται για έναν από τους μεγαλύτερους Έλληνες προπονητές όλων των εποχών. Παραμένει μέχρι και σήμερα, ο προπονητής που κρατάει τον τίτλο των περισσότερων πρωταθλημάτων (12) καθώς και τον περισσότερων νικών σε αγώνες πρωταθλήματος (418).
Μεγάλο του προσόν, που για πολλούς ήταν και η αιτία να αγαπούν να το μισούν ήταν το πάθος του για τη νίκη. Είχε ως μότο στην ζωή του το “Κανείς δεν θυμάται τον δεύτερο” και επιδίωκε σε ό,τι και αν έκανε την διάκριση. Αυτό το πάθος του για τη νίκη ήταν ο βασικός λόγος που το μπάσκετ μεγάλωσε και έγινε πιο ανταγωνιστικό. Χωρίς τον μεγάλο Άρη δε θα υπήρχε και η τεράστια ομάδα του ΠΑΟΚ, ενώ χωρίς τον Ολυμπιακό του Ιωαννίδη δεν θα ανέβαινε ο Παναθηναϊκός, ο οποίος εν τέλη κατέκτησε 6 ευρωπαϊκά. Η παρουσία του στα γήπεδα, αλλά και έξω από αυτά, σε συνδυασμό με τον τρόπο που απαιτούσε τη νίκη προκαλούσαν το αντίπαλο δέος. Να εξελιχθεί για να τον φτάσει ή και ακόμα να τον προσπεράσει.
Η απώλεια του, γέμισε θλίψη και τεράστια λύπη, όλο τον μπασκετικό κόσμο. Ακόμα και τους μεγάλους αντιπάλους του. Άπαντες, έχουν κάτι να θυμούνται από τον τρόπο που βίωσαν τον Γιάννη Ιωαννίδη. Είτε από την καλή πλευρά της ιστορίας, είτε από την ανάποδη. Το δεδομένο είναι, πως η απώλεια του “Ξανθού” είναι πραγματικά πολύ μεγάλη. Η παρακαταθήκη που άφησε όμως και η επίδραση του στο μπάσκετ, τεράστιες.
Στον Αγ. Ιωάννη Βούλας πραγματοποιήθηκε σήμερα (5/10) η επιμνημόσυνη δέηση για τον ”Ξανθό” του Ελληνικού μπάσκετ. Η κηδεία, για το τελευταίο… αντίο, θα πραγματοποιηθεί στη Θέρμη της Θεσσαλονίκης την Παρασκευή (6/10, 17:00).