Απόκτηση που ισχυροποιεί σε πολύ μεγάλο βαθμό την περιφερειακή γραμμή των πράσινων, δίνοντάς της ποιότητα και βάθος, μια γραμμή που ούτως ή άλλως ήταν το ισχυρό ατού της ομάδας του Εργκίν Αταμάν.
Πρώτα απ’ όλα, ο βραχύσωμος γκαρντ (μόλις 1,75 μ.) ταιριάζει απόλυτα στο μπάσκετ που θέλει να παίζει ο Τούρκος προπονητής, διαθέτοντας το “πακέτο”: ταχύτητα, πάσα και εκτέλεση.
Αυτά τα τρία είναι τα “πρώτα” που “αγόρασε” ο Παναθηναϊκός, αποκτώντας έναν παίκτη σε εξαιρετική ηλικία (28 ετών), με ευρωπαϊκή εμπειρία (6 σεζόν), την οποία “έχτισε” βήμα- βήμα, παίζοντας σε ΜΚ Βέντσπιλς, Χάμπουργκ Τάουερς, Κράιλσχαϊμ Μέρλινς, Τέλεκομ Μπάσκετ Μπον, με την οποία ανακηρύχθηκε MVP του Basketball Champions League και την “απογείωσε” αγωνιζόμενος στην Παρί, άρα και ο χρόνος προσαρμογής που χρειάζεται είναι σαφώς μικρότερος από κάποιον ρούκι.
Το μεγάλο του πλεονέκτημα είναι η ταχύτητά του, με μπάλα και χωρίς, κάτι που του επιτρέπει να δίνει “τρελό” ρυθμό στο παιχνίδι, όποτε απαιτείται κάτι τέτοιο, αλλά σε συνδυασμό με την εμπειρία του, μπορεί να κοντρολάρει άριστα το ματς.
Η ταχύτητά του τον καθιστά εξαιρετικό στο ένας εναντίον ενός, καθώς παρά το μικρό του ύψος έχει εξαιρετικά τελειώματα κοντά στο καλάθι, ενώ το περιφερειακό του σουτ είναι κάτι περισσότερο από αξιόπιστο. Έχοντας δίπλα του παίκτες όπως ο Ναν, ο Σλούκας και ο Γκραντ είναι βέβαιο πως θα βρίσκει περισσότερους διαδρόμους στην αντίπαλη άμυνα και περισσότερα post up σουτ.
Ολοκλήρωσε την περσινή σεζόν στην EuroLeague έχοντας 7,3 τελικές πάσες, κάτι που μαρτυράει την ικανότητά του να “μοιράσει” το παιχνίδι και να δημιουργήσει για τους συμπαίκτες του. Αν συνυπολογίσουμε πως ο Παναθηναϊκός διαθέτει εξαιρετικούς σουτέρ, τόσο περιφερειακούς όσο και φόργουορντ, τότε γίνεται αντιληπτό πως μπορεί να γίνει ο… αγαπημένος συμπαίκτης τους.
Οι ικανότητές τους όμως δεν σταματούν στο επιθετικό παιχνίδι. Έχοντας γρήγορα πόδια, ταχύτητα αντίληψης και χαμηλό κέντρο βάρους, μπορεί να πιέσει εξαιρετικά τα αντίπαλα γκαρντ.
Βέβαια ταυτόχρονα θα αποτελεί και “στόχο” από τα αντίπαλα ψηλά γκαρντ, που θα προσπαθούν να τον παστάρουν, αλλά η οξυδέρκειά του μπορεί να μειώσει το μειονέκτημά του αυτό.
Το μεγαλύτερο πλεονέκτημά του ωστόσο είναι η ηγετική του φυσιογνωμία. Όχι απλά δεν φοβάται τον ρόλο του ηγέτη στις ομάδες, αλλά το επιδειώκει με τον τρόπο παιχνιδιού του. Ζητάει μπάλα, παίρνει την ευθύνη δύσκολων αποφάσεων και δεν θα κρυφτεί ποτέ, ενώ απέδειξε πως δεν έχει κανένα απολύτως πρόβλημα να βάλει το εγώ του κάτω από το εμείς της ομάδας, όταν διαπιστώνει πως μπορούν να “καθαρίσουν” οι συμπαίκτες του.
Με λίγα λόγια, ο Παναθηναϊκός απέκτησε έναν παίκτη που ταιριάζει στο στιλ παιχνιδιού του, έναν παίκτη που μπορεί να κάνει πολλά εντός και εκτός γραμμών, έναν παίκτη που μπορεί να γίνει ο ηγέτης του…
Αποστόλης Τριανταφύλλου