Η ώρα της αλήθειας έφτασε λοιπόν, σε λίγες ώρες θα γνωρίζουμε την ομάδα που θα κατακτήσει την κορυφή της Ευρώπης για φέτος, χωρίς δυστυχώς να υπάρχει ελληνική ομάδα που θα διεκδικήσει αυτή τη κορυφή, αλλά με πολλά πρόσωπα που έχουν συνδεθεί με την χώρα μας ή κατάγονται από αυτήν.
Στην άκρη των πάγκων δύο άνθρωποι – προπονητές που τον πρωταθλητισμό τον έχουν στο αίμα τους… κυνηγοί πραγματικοί της αδρεναλίνης, που προκαλεί στο σώμα αλλά και το μυαλό η επιτυχία, μόνιμα διψασμένοι για μπάσκετ και επιτυχίες.
Μονακό και Φενέρμπαχτσε λοιπόν θα μονομαχήσουν για κάτι που επιθυμούν πολύ και πάλεψαν γι’ αυτό σε ολόκληρη την διάρκεια της σεζόν με τον Σάρας να έχει κατακτήσει ως παίκτης το τρόπαιο τέσσερις φορές και να περιμένει υπομονετικά να έρθει η σειρά του και ως προπονητής. Έχει φτάσει στην πηγή έξι φορές με τις πέντε εξ αυτών να είναι συνεχόμενες και να ευελπιστεί ότι αυτή τη φορά θα καταφέρει να κάνει κάτι που μόλις άλλοι τρεις άνθρωποι το έχουν καταφέρει -οι Αρμενάκ Αλατσατσιάν, Σβέτισλαβ Πέσιτς και Μάνουελ (Λόλο) Σάινθ- δηλαδή το να στεφθεί πρωταθλητής Ευρώπης ως παίκτης αλλά και ως προπονητής.
Το ίδιο ακριβώς ισχύει και με τον Βασίλη Σπανούλη, ο οποίος έχει κατακτήσει τρεις φορές την Euroleague (την μια παρέα με τον Σάρας 2008-09) και θέλει να ζήσει το ίδιο στην τεράστια καριέρα του και σαν προπονητής κάτι που αν τελικά συμβεί θα έχει έρθει σε χρόνο-ρεκόρ, αφού στην πρώτη του χρονιά (και αυτή όχι ολόκληρη) στον πάγκο των Μονεγάσκων θα τους έχει οδηγήσει στην κορυφή της Ευρώπης… γεγονός που είναι όπως έχει δείξει η ιστορία κάτι παραπάνω από σπάνιο.
Σε λίγες ώρες θα γνωρίζουμε λοιπόν, το μόνο σίγουρο είναι ότι θα γραφτεί μια νέα σελίδα στην μπασκετική Βίβλο με μια ακόμα ιστορία που μας επιφυλάσσει αυτό το υπέροχο σπορ που δεν μπορείς να κάνεις τίποτε άλλο από το να το αγαπάς και η αγάπη των δύο “Πριγκήπων”, που θέλουν απόψε να γίνουν “Βασιλιάδες” είναι πραγματικά αστείρευτη.
@Photo credits: INTIME