@ASSOCIATED PRESS
Σε δηλώσεις του, ο Τούρκος προπονητής ξεκαθάρισε τις προθέσεις του για τον “μαγικό κόσμο” του ΝΒΑ και το πως αντιλαμβάνεται ο ίδιος τη συγκεκριμένη προοπτική.
Ο Εργκίν Αταμάν αποτελεί έναν εκ των κορυφαίων προπονητών της Euroleague. Αυτή την περίοδο, ο Τούρκος τεχνικός προετοιμάζει την εθνική ομάδα της χώρας του ενόψει του επερχόμενο Eurobasket.
Στο πλαίσιο της προετοιμασίας, του έγιναν κάποιες ερωτήσεις για το πως βλέπει μια πιθανή μετακίνηση στο ΝΒΑ, με τον ίδιο να τονίζει αρχικά: «Είχα επαφές με μερικές ομάδες. Το θέμα είναι πως πιστεύουν πως το ΝΒΑ είναι ένα πρωτάθλημα βασισμένο κυρίως στους παίκτες, ενώ στην Ευρώπη οι προπονητές είναι πιο κυρίαρχοι. Δεν πιστεύουν πως μπορεί ένας Ευρωπαίος να διαχειριστεί μια ομάδα ΝΒΑ. Δεν το λένε ξεκάθαρα, αλλά το καταλαβαίνεις όταν συζητάς».
Πάντως ο ίδιος ξεκαθάρισε ότι παραμένει ανοιχτός στην προοπτική της άλλης πλευράς του Ατλαντικού, αλλά μόνο αν του γίνει πρόταση να είναι head coach:
«Οι φιλοδοξίες μου όσον αφορά το ΝΒΑ μειώνονται. Έχω παρατηρήσει πως το ΝΒΑ είναι ένας διαφορετικός κόσμος. Βλέπουν το μπάσκετ από διαφορετική οπτική, σε σύγκριση με τους προπονητές στην Ευρώπη. Κανείς Ευρωπαίος, μέχρι σήμερα, δεν έγινε πρώτος προπονητής στο ΝΒΑ. Κανείς σε ολόκληρη την ιστορία του ΝΒΑ. Ο Κοκόσκοφ και ο Μπλατ ήταν διαφορετικές περιπτώσεις. Ο ένας έμεινε στις ΗΠΑ 20 χρόνια και ο άλλος ήταν προπονητής στις ΗΠΑ», είπε αρχικά.
Εν συνεχεία, πρόσθεσε: «Σαν προπονητής έχω μεγάλη επιτυχία στην Ευρωλίγκα και κερδίζω τίτλους τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Δεν νομίζω πως έχω να αποδείξω κάτι στους ανθρώπους του ΝΒΑ. Αυτό που έχει σημασία για μένα είναι να να συνεχίσω να είμαι επιτυχημένος και να δίνω χαρά στον τούρκικο λαό».
Και συμπλήρωσε: «Πάντα λέω πως αν έρθει μια πρόταση από το ΝΒΑ δεν θα διστάσω να την αποδεχτώ, αλλά βλέπω πως δεν υπάρχει τέτοια πρόθεση. Το μόνο που μου λένε είναι να πάω και να είμαι βοηθός για μερικά χρόνια. Ο Μεσίνα το έκανε αυτό. Ήταν βοηθός του Πόποβιτς για 4 ή 5 χρόνια, αλλά ποτέ δεν του έγινε πρόταση να γίνει πρώτος. Ειλικρινά, το βλέπω δύσκολο, αλλά αν κάποιος με θέλει, μπορούμε να κάτσουμε και να συζητήσουμε».