Η τελική φάση της Ευρωλίγκα ολοκληρώθηκε και το ertsports.gr θυμάται μερικά από τα πιο αξιομνημόνευτα παιχνίδια του θεσμού… αλά ελληνικά.
Το φετινό Final-4 έχει φτάσει στο τέλος του και η Αναντολού Εφές έγραψε ιστορία με την «back to back» κατάκτηση του θεσμού. Όσον αφορά το ελληνικό στοιχείο, σε ακόμη μια φάση ημιτελικών ήταν αρκετά πλούσιο. Ο Ολυμπιακός μπορεί να κατέκτησε την τέταρτη θέση και ο Νικ Καλάθης την τρίτη αντίστοιχα με τη φανέλα της Μπαρτσελόνα, ωστόσο η Stark Arena του Βελιγραδίου «βυθίστηκε» από τους Έλληνες. Το ertsports.gr θυμάται μερικά από τα παιχνίδια ελληνικών ομάδων σε Final-4 που άφησαν ιστορία…
Ιστορικό ντέρμπι «αιωνίων» με νικητή τον Παναθηναϊκό
Βερολίνο, 1η Μαΐου 2009. Μια πρωτομαγιά αξέχαστη για το ελληνικό μπάσκετ.
Μεγάλο ποσοστό των φίλων του αθλήματος θα ήθελε τους δυο «αιώνιους» στον τελικό, ωστόσο αυτοί βρέθηκαν αντιμέτωποι στα ημιτελικά και μας «χάρισαν» ένα από τα πιο απολαυστικά παιχνίδια των τελευταίων χρόνων.
Στο πρώτο ζευγάρι των ημιτελικών, ΤΣΣΚΑ Μόσχας και Μπαρτσελόνα βρέθηκαν αντιμέτωπες, με τους Ρώσους να παίρνουν την πρόκριση στον τελικό της διοργάνωσης, επικρατώντας 82-78. Έτσι, η «Ρωσική Αρκούδα» περίμενε στον μεγάλο τελικό του θεσμού μία εκ των δυο ελληνικών ομάδων.
Στις εξέδρες του γηπέδου βρέθηκαν φίλαθλοι και από τις δύο μεριές, κάτι που δεν συμβαίνει πλέον εντός των συνόρων. Όσον αφορά το αγωνιστικό κομμάτι, σίγουρα ήταν ένα ματς που ξεχώρισε. Οι δυο «αιώνιοι» είχαν αναπτυχθεί ήδη οικονομικά και τα ρόστερ τους ήταν αξιοζήλευτα για όλη την Ευρώπη.
Το ματς δικαίωσε τον τίτλο του «ντέρμπι». Συνεχείς διακυμάνσεις στο σκορ, «μάχες» για τα ριμπάουντ και σκληρές άμυνες. Οι πράσινοι «ξέφυγαν» προσωρινά στο σκορ λίγο πριν το φινάλε του παιχνιδιού, ωστόσο οι «ερυθρόλευκοι» αντέδρασαν. Συγκεκριμένα, δυο βολές του Μπουρούση έφεραν το σκορ στην ισοπαλία (82-82) περίπου 1 λεπτό πριν τη λήξη. Στην αμέσως επόμενη φάση, ο τότε σέντερ του «τριφυλλιού», Νίκολα Πέκοβιτς ευστόχησε σε δίποντο μετά από ασίστ του Σαρούνας Γιασικεβίτσιους. Έμεναν 18 δευτερόλεπτα στους Πειραιώτες για να να πάρουν το «εισιτήριο» για τον τελικό. Ο Μπορούσης έγινε ο αποδέκτης της μπάλας και σε μια προσωπική μονομαχία απέναντι στον Αντώνη Φώτση προσπάθησε να στείλει το ματς στην παράταση, όμως δεν τα κατάφερε και η ιστορία ανέδειξε νικητή τον Παναθηναϊκό. Αξίζει να σημειωθεί πως σε αυτό το παιχνίδι, ο Δημήτρης Διαμαντίδης έμεινε άποντος.
Μπορεί ο τελικός να θεωρείται πιο σημαντικός, καθώς οι πράσινοι κατάφεραν να επικρατήσουν απέναντι σε ένα εξίσου «μεγαθύριο» όπως ήταν η ΤΣΣΚΑ Μόσχας, ωστόσο η νίκη στο ντέμπι «αιωνίων» για τα ημιτελικά είχε τη δική της σημασία. Για την ιστορία, το «τριφύλλι» στον τελικό επιβλήθηκε των Ρώσων με 73-71 πραγματοποιώντας εξαιρετικό πρώτο ημίχρονο.
Τα δεκάλεπτα: 21-27, 41-43, 63-66, 82-84
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ (Γιαννάκης): Παπαλουκάς 9 (1), Τσίλντρες 11, Βούιτσιτς 14, Μπουρούσης 10 (1), Χαλπερίν 4, Γκριρ 18 (2), Βουγιούκας, Πρίντεζης 9, Έρτσεγκ 4 (1), Τεόντοσιτς 3 (1), Πάργκο.
ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ (Ομπράντοβιτς): Κέτσμαν, Σπανούλης 18 (2), Περπέρογλου 4, Μπατίστ 19, Φώτσης 5 (1), Χατζηβρέττας, Νίκολας, Τσαρτσαρής, Διαμαντίδης, Πέκοβιτς 20, Γιασικεβίτσιους 18 (4).
Το «έπος» του Ολυμπιακού στην Κωνσταντινούπολη
Σε μια αξέχαστη χρονιά και σε έναν τελικό «θρίλερ», οι Πειραιώτες κατέκτησαν μετά από 15 έτη τον τίτλο της Ευρωλίγκα μέσα στην Πόλη.
Τι και αν βρισκόταν πίσω στο σκορ με 19 πόντους στο 28’ (53-34); Τι και αν η ΤΣΣΚΑ Μόσχας φαινόταν «μεγαθύριο» μπροστά του; Ο Ολυμπιακός ήταν ο μεγάλος νικητής της διοργάνωσης τη σεζόν 2011-2012 χάρη στο «buzzer beater» «πεταχτάρι» του Γιώργου Πρίντεζη.
Με τον αείμνηστο Ντούσαν Ίβκοβιτς στο «τιμόνι» τους και με παίκτες που βρήκαν σύντομα χημεία μεταξύ τους, οι «ερυθρόλευκοι» έφτασαν τον Μάη του 2012 στο Final-4 της Κωνσταντινούπολης ως το απόλυτο αουτσάιντερ.
Αντίπαλος στον ημιτελικό της διοργάνωσης, η Μπαρτσελόνα. Μια ομάδα που έδειχνε να είναι αρκετά σταθερή εκείνη τη χρονιά. Με ηγέτη του τον Βασίλη Σπανούλη, ο Ολυμπιακός κατάφερε να επικρατήσει των «Μπλαουγκράνα» με 68-64 να περάσει στον μεγάλο τελικό.
Εκεί θα αντιμετώπιζε την πανίσχυρη ΤΣΣΚΑ Μόσχας του Αντρέι Κιριλένκο, Μίλος Τεόντοσιτς, Ραμούνας Σισκάουσκας και πολλών ακόμη αστέρων. Οι Ρώσοι είχαν επιβληθει στον δεύτερο ημιτελικό του θεσμού κόντρα στον Παναθηναϊκό με 66-64, σε ένα ματς που οι πράσινοι είχαν έντονες διαμαρτυρίες για τη διαιτησία της αναμέτρησης.
Στον τελικό της 13ης Μαΐου, οι Πειραιώτες δεν μπήκαν «ζεστοί» στο παρκέ και βρέθηκαν πίσω στο σκορ μέχρι και με 15 πόντους. Το «ρεσιτάλ» των Ρώσων συνεχίστηκε μέχρι και το 28’, όταν «εκτόξευσαν» τη διαφορά στους 19 πόντους (53-34).
Μετά από εκείνη τη στιγμή, όλα άλλαξαν. Ο Ολυμπιακός με πίστη, μαχητικότητα και αγωνιστικό θράσος, κατάφερε να μειώσει τη διαφορά άμεσα και στο τέλος να φτάσει σε μια αξέχαστη κατάκτηση.
Το ρολόι έδειχνε 10 δευτερόλεπτα για το φινάλε του παιχνιδιού. Ο Σισκάουσκας έκανε «δώρο» στους «ερυθρόλευκους» αστοχώντας σε δυο κρίσιμες βολές. Ο Παπανικολάου μάζεψε το ριμπάουντ και έδωσε πάσα στον Σπανούλη. Ο αρχηγός των Πειραιωτών με απόλυτη ψυχραιμία αποφάσισε να επιτεθεί στη ρακέτα των Ρώσων και την κατάλληλη στιγμή να δείξει αλτρουισμό, πασάροντας στον αμαρκάριστο Πρίντεζη. Εκείνος με την χαρακτηριστική του κίνηση, το «πεταχτάρι», «διέλυσε» την ΤΣΣΚΑ και χάρισε στον Ολυμπιακό τον τίτλο του Πρωταθλητή Ευρώπης μέσα σε έξαλλους πανηγυρισμούς.
Τα δεκάλεπτα: 10-7, 34-20, 53-40, 61-62.
ΤΣΣΚΑ ΜΟΣΧΑΣ (Καζλάουσκας): Τεόντοσιτς 15 (4), Λαβρίνοβιτς 5, Σισκάουσκας 8, Κρστιτς 11, Κιριλένκο 12(1), Βορόνοφ, Βοροντσέβιτς, Σβεντ 3, Κάουν 2, Χριάπα 3 (1), Γκόρντον 2.
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ (Ίβκοβιτς): Χάινς, Άντιτς 7, Σπανούλης 15 (2), Ντόρσεϊ, Κέσελι 3 (1), Παπαδόπουλος, Πρίντεζης 12, Παπανικολάου 19 (3), Μάντζαρης 3 (1), Σλούκας 4 (1), Λο.
Η χαμένη ευκαιρία του ΠΑΟΚ
Το μεγαλύτερο ευρωπαϊκό κατόρθωμα του «Δικέφαλου του Βορρά» αποτελεί και την μεγαλύτερη χαμένη ευκαιρία στην ιστορία του συλλόγου.
Στις 13/04/1993, στο Final-4 της Αθήνας, ο ΠΑΟΚ σε μια εξαιρετική χρονιά βρήκε στα ημιτελικά της διοργάνωσης την Μπενετόν και με «μοιραίο» παίκτη του τον Μπάνε Πρέλεβιτς, έχασε μια σπουδαία ευκαιρία να περάσει στον τελικό και να διεκδικήσει τον τίτλο του Πρωταθλητή Ευρώπης.
Σε ένα συναρπαστικό παιχνίδι που διεξήχθη στο ΣΕΦ, ο Μάσιμο Ιακοπίνι είχε κάνει τη διαφορά για τους Ιταλούς. Από την άλλη μεριά, για τους Θεσσαλονικείς ξεχώρισε ο Πρέλεβιτς με 21 πόντους. Ωστόσο αυτός ήταν και ο «μοιραίος».
Ο Σέρβος αστέρας κέρδισε 1+1 βολές με το διαφορετικό σύστημα για τις βολές που ίσχυε τότε και αστόχησε στην πρώτη. Στην αμέσως επόμενη επίθεση και με το σκορ να παραμένει στο 77-77 επέλεξε μια δύσκολη και βεβιασμένη προσπάθεια, η οποία επίσης δεν κατέληξε στο στόχο. Ο Ραγκάτσι ήταν ο «δήμιος» του «Δικεφάλου», καθώς με δικό του καλάθι η Μπενετόν «σφράγισε» την πρόκριση για τον τελικό.
Παράλληλα, αξίζει να αναφερθεί πως το αμυντικό πλάνο του τότε προπονητή του ΠΑΟΚ, Ντούσαν Ίβκοβιτς για τον Τόνι Κούκοτς, απέδωσε «καρπούς». Όσον αφορά το εξωαγωνιστικό κομμάτι, οι φίλοι της ομάδας είχαν πολλά παράπονα από τη διαιτησία και φρόνιτσαν να το δείξουν στις κερκίδες του ΣΕΦ στον μικρό τελικό κόντρα στη Ρεάλ Μαδρίτης, τον οποίο κέρδισε η ομάδα της Θεσσαλονίκης με 76-70. Για την ιστορία, η Μπενετόν του Κούκοτς και των άλλων αστέρων, στον τελικό ηττήθηκε από τη Λιμόζ με 59-55.
ΠΑΟΚ (Ιβκοβιτς): Πρέλεβιτς 21, Λέβινγκστον 18 (1), Μπάρλοου 14, Κόρφας 12 (4), Φασούλας 9, Μπουντούρης 3 (1), Φιλίππου.
ΜΠΕΝΕΤΟΝ ΤΡΕΒΙΖΟ (Σκάσνι): Ρουσκόνι 23, Ιακοπίνι 17 (5), Κούκοτς 15 (1), Τιγκλ 9, Βιανίνι 7, Ραγκάτσι 5 (1), Πελακάνι, Μιάν 3 (1).
Η τρίτη που δεν ήταν «φαρμακερή»
Μετά από δύο συμμετοχές σε Final-4, ο Άρης παρά την προσπάθεια του Γκάλη, δεν τα κατάφερε ούτε στη Σαραγόσα.
Οι «κίτρινοι» έγραψαν ιστορία με τρεις συνεχόμενες παρουσίες σε διαδοχικά Final-4, ωστόσο τους έμεινε η «πίκρα» που δεν κατάφεραν να διεκδικήσουν σε έναν τελικό το τρόπαιο.
Μετά τη Γάνδη (1988) και το Μόναχο (1989), ακολούθησε το Final-4 της Σαραγόσα, όπου οι Θεσσαλονικείς αντιμετώπισαν στον ημιτελικό την Μπαρτσελόνα του Αΐτο Ρενέσες. Επί της ουσίας, ήταν η «αρχή του τέλους» για τον «Αυτοκράτορα».
Οι «Μπλαουγκράνα» είχαν εύκολο έργο κόντρα στην ομάδα του Γιάννη Ιωαννίδη, η οποία έδειχνε να μην έχει σε πολύ καλό «φεγγάρι» το «δίδυμο» Γκάλη-Γιαννάκη. Ο Άρης ηττήθηκε με το εμφατικό 104-83, ωστόσο αυτό αξίζει να σημειωθεί πως η εμφάνιση του Γκάλη στον μικρό τελικό, παραμένει μία από τις καλύτερες στην ιστορία των Final-4 της διοργάνωης. Συγκεκριμένα, ο Έλληνας «θρύλος» σταμάτησε στην ήττα του Άρη από τη Λιμόζ με 103-91 στους 43 πόντους, ενώ ο έτερος αστέρας της ομάδας, Παναγιώτης Γιαννάκης, έμεινε άποντος.
Αυτή ήταν η τρίτη και τελευταία ευκαιρία που σπαταλούσε ο Άρης σε Final-4 και επί της ουσίας σήμανε το «τέλος εποχής» για την ομάδα. Παράλληλα, υπήρξε και η φράση του Γκάλη «Μέχρι εδώ ήταν ο Άρης για μένα. Απόψε εγώ τελείωσα». Η απειλή αυτή πραγματοποιήθηκε μετά από δύο χρόνια.
Όσον αφορά τον τελικό της διοργάνωσης, η Μπαρτσελόνα που είχε αποκλείσει τους «κίτρινους», «κοίταξε στα μάτια» την Γιουγκοπλάστικα, ωστόσο δεν τα κατάφερε και γνώρισε την ήττα με 72-67. Αυτός ήταν και ο δεύτερος διαδοχικός τίτλος για τη Γιουγκοπλάστικα, ενώ την επόμενη σεζόν σημείωσε ένα ρεκόρ που κρατάει μέχρι και σήμερα, τους τρεις συνεχόμενους τίτλους.
ΑΡΗΣ (Ιωαννίδης): Γκάλης 43, Τζόουνς 28, Γιαννάκης, Λυπηρίδης 5, Ρωμανίδης 11, Κατσούλης 1, Δοξάκης 2.
ΛΙΜΟΖ (Γκομέζ): Ντεμορί 6, Ντακουρί 9, Κόλλινς 26, Οστρόφσκι 24, Μπρουκς 28, Ζιλιέν 5, Ντανσί 5, Βεστρίς.
Ο «άθλος» της «Ένωσης»
Μετά από 30 χρόνια και το «έπος» του ευρωπαϊκού τίτλου της ΑΕΚ, η ιστορία την έφερε και πάλι σε έναν σπουδαίο τελικό, χωρίς να «πιεί νερό» αυτή τη φορά.
Η «Βασίλισσα» κατάφερε τη χρονιά 1997-1998 όχι μόνο να περάσει στο Final-4 της Ευρωλίγκα που διεξαγόταν στη Βαρκελώνη, αλλά και να περάσει στο μεγάλο τελικό της διοργάνωσης. Εκεί, δεν τα κατάφερε κόντρα στην αξιόλογη ομάδα της Κίντερ Μπολόνια και γνώρισε την ήττα με 58-44.
Το ματς όμως που έχει μείνει στην ιστορία για την «Ένωση» είναι αυτό στον ημιτελικό εκείνου του Final-4 κόντρα στην Μπένετον Τρεβίζο του Ζέλικο Ομπράντοβιτς. Ένα παιχνίδι που ήταν από την αρχή του μεγάλο ντέρμπι.
Με το ματς να είναι λοιπόν «στον πόντο» και λίγα δευτερόλεπτα πριν το φινάλε του ημιτελικού, ο Ρέμπρατσα αστόχησε σε ελεύθερο σουτ τριών πόντων, ο Κολντεμπέλα πήρε το κρίσιμο ριμπάουντ, κέρδισε το φάουλ και εν συνεχεία ευστόχησε στις βολές. Η ομάδα του Γιάννη Ιωαννίδη σε ένα γήπεδο με 10.500 άτομα μέσα, πανηγύρισε μια αναπάντεχη και σπουδαία πρόκριση για το μεγάλο τελικό, επικρατώντας με 69-66 της Τρεβίζο.
ΑΕΚ (Ιωαννίδης): Κολντεμπέλα 3, Λάσα 3, Πρέλεβιτς 9, Άντερσον 21, Χατζής 4, Λάρσεν 4, Κακιούζης, Τσακαλίδης 2, Άντερσεν 10, Αλεξάντερ 13.
ΜΠΕΝΕΤΟΝ ΤΡΕΒΙΖΟ (Ομπράντοβιτς): Γκράτσις 2, Σεκούντα 11, Πίτις, Μαρκονάτο 4, Μπονόρα 6, Ρέμπρατσα 11, Νικολάι, Γουίλιαμς 22 , Ρουσκόνι 10.