Να μάστε πάλι, ένα ωραίο τραγούδι λέει «στα ίδια μέρη θα ξαναβρεθούμε» και έτσι είναι, στα ίδια…μπορεί και σε άλλα με τον σκοπό όμως να είναι πάντα ο ίδιος, να κάνουμε μια βόλτα, έναν περίπατο, παρέα «μέσα» από τις λέξεις.
Συνήθως αυτός ο περίπατος μέχρι πρότινος είχε…πορτοκαλί χρώμα γιατί η αλήθεια είναι πως η συγκεκριμένη Θεά έχει γεμίσει με συναισθήματα την ζωή μου όλα αυτά τα χρόνια, αλλά και τις ζωές πολλών που λατρεύουν το συγκεκριμένο σπορ. Για συναισθήματα θα μιλήσουμε λοιπόν…
Ξέρετε, ωραίοι είναι οι τίτλοι, σαφώς και αυτοί μοιράζουν συναισθήματα και σε κάνουν να γεμίζεις από περηφάνεια και να νιώθεις ότι ζεις μοναδικές στιγμές που ίσως να μην ξανάρθουν ποτέ…και ειδικά όταν μιλάμε για φιλάθλους αυτά τα συναισθήματα γιγαντώνονται όπως και η απογοήτευση στην περίπτωση της αποτυχίας…που δυστυχώς ή και ευτυχώς θα έλεγα εγώ είναι πολλή πιθανή σε όλους τους τομείς της ζωής.
Κατανοητά και σεβαστά τα συναισθήματα…
Τα συναισθήματα και οι εικόνες είναι αυτά που σε κάνουν να νιώθεις ζωντανός, που σου δίνουν να καταλάβεις ότι στις φλέβες σου κυλάει κανονικά το αίμα και δεν ζεις απλά για να…περνάνε οι μέρες. Βλέποντας από την καρέκλα του γραφείου μου τους δύο ημιτελικούς ένιωσα τα συναισθήματα μου να ξεχειλίζουν…οπότε μπορείτε να καταλάβετε και την ουσία του τίτλου.
Είδα τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο να παρακολουθεί τα τελευταία λεπτά του ημιτελικού στην είσοδο των αποδυτηρίων, γιατί ένιωθε ότι το όνειρο του γκρεμίζεται και δεν μπορούσε να το αντέξει, είδα τον Εβάν Φουρνιέ να μην αντέχει και αυτός και να καταρρέει με τον Βασίλη Σπανούλη να τον αγκαλιάζει και να τον παρηγορεί με λόγια απλά πιθανότατα…ανθρώπινα, είδα τον Κώστα Σλούκα να μην μπορεί και αυτός να κοιτάξει στα μάτια τον αποκλεισμό και να «τραβάει» το βλέμμα του μακριά…είδα ακόμα τον Σάσα Βεζένκοφ να προσπαθεί να εξηγήσει τα όσα έγιναν…να προσπαθεί δηλαδή να εξηγήσει με λόγια αυτά που ένιωθε…συναισθήματα…εξηγούνται τα συναισθήματα με λόγια; Δεν νομίζω.
Τι όμορφο αλήθεια να μπορούμε να εκφράζουμε τα συναισθήματα μας…
Μπασκετικά το τι έγινε θα το δούμε σε κάποια άλλη βόλτα που θα κάνουμε παρέα, το τι θα γίνει στην πορεία και στις δυο ομάδες δεν μπορώ να το γνωρίζω, το μόνο που γνωρίζω είναι ότι είμαι άνθρωπος με σάρκα και οστά και μου έχει τύχει πολλές φορές να θέλω κάτι πάρα πολύ αλλά να μην…μπορέσω. Τι έκανα; Έμεινα εκεί για να παλέψω κάτι που ασφαλώς θα κάνουν και αυτοί οι δυο γίγαντες.