AP Photo
Στη συντριπτική πλειοψηφία του φίλαθλου κόσμου, ο Νίκο Γουίλιαμς έφτασε να θεωρείται παίκτης της Μπαρτσελόνα, συνθέτοντας με το Λαμίν Γιαμάλ ένα τρομακτικό δίδυμο στα άκρα της επίθεσης των “μπλαουγκράνα”. Το ίδιο που οδήγησε την εθνική Ισπανίας στην κορυφή της Ευρώπης το προηγούμενο καλοκαίρι.
Οι Καταλανοί ήταν διατεθειμένοι να καταβάλουν τη ρήτρα των 62 εκατομμυρίων που δέσμευε τον Γουίλιαμς με τους Βάσκους, ενώ φαίνονταν να τα έχουν βρει σε όλα με τον ποδοσφαιριστή, τόσο ως προς τη διάρκεια της συνεργασίας, όσο και τις απολαβές του. Στο τέλος τα πράγματα εξελίχθηκαν πολύ διαφορετικά, με τον 23χρονο να προτιμά να παραμείνει στην Μπιλμπάο ανανεώνοντας μάλιστα το συμβόλαιό του για δέκα (!) ακόμα χρόνια, έως το 2035, αφήνοντας την Μπάρτσα με τα χαρτιά και το στυλό στο χέρι!
Ασφαλώς και η ιστορία των ποδοσφαιρικών μεταγραφών είναι γεμάτη από ανάλογα περιστατικά και το ertsports σας θυμίζει κάποια από αυτά.
Τζίτζι Ρίβα
Ο αιώνιος ήρωας του πρώτου και μοναδικού σκουντέτο που πανηγύρισε η Κάλιαρι (το 1970). Ο Τζίτζι Ρίβα αποτέλεσε ίνδαλμα για το λαό της ομάδας, σε μία ποδοσφαιρική καριέρα συνυφασμένη με τους ¨ροσομπλού”. Το 1973 η Γιουβέντους έβαλε στο τραπέζι δύο δισεκατομμύρια ιταλικές λίρες (ποσό τεράστιο για την εποχή), προσφέροντας επιπλέον έξι παίκτες με τη μορφή συνιδιοκτησίας. Ανάμεσά τους οι Τζεντίλε, Κουκουρέντου, Μπετέγκα. Οι ομάδες βρέθηκαν να ανταλλάσσουν έγγραφα, με τον Ρίβα να παρεμβαίνει διακόπτοντας τη διαδικασία, τονίζοντας «δεν μπορών να προδώσω τον κόσμο μου».
Μισέλ Πλατινί
Ο “βασιλιάς”. Κάτοχος της Χρυσής Μπάλας τρεις φορές! Σε ηλικία 22 ετών ήταν ήδη ένα από τα κορυφαία ταλέντα, με επιθυμία να ανοίξει τα φτερά του και να πετάξει μακριά από τη “φωλιά” της Νανσί. Το 1978 η Ίντερ υπογράφει μαζί του προσύμφωνο, το οποίο όμως στην πορεία δεν θα τηρηθεί, αφού κρίθηκε “υπερβολικά εύθραυστο”. Τέσσερα χρόνια αργότερα ο Πλατινί θα φορέσει την ασπρόμαυρη φανέλα της Γιουβέντους.
Τζανλούκα Βιάλι
Δέκα δισεκατομμύρια ιταλικές λίρες, συν το δελτίο του αμυντικού Κατέλο Τσιμίνο. Αυτή ήταν η προσφορά της Μίλαν με την υπογραφή του Σίλβιο Μπερλουσκόνι προς τη Σαμπντόρια το 1986, προκειμένου οι “ροσονέρι” να κάνουν δικό τους τον Τζανλούκα Βιάλι. Για τουλάχιστον 48 ώρες ο Βιάλι ήταν ποδοσφαιριστής της Μίλαν. Όλα άλλαξαν μετά τη συζήτηση που είχε με τον Αντριάνο Γκαλιάνι και αφορούσε το σπίτι που η ομάδα είχε κλείσει για τον ποδοσφαιριστή.
Γκαλιάνι: «Αγαπητέ Τζανλούκα, σου έχουμε εξασφαλίσει ένα σπίτι στη ζώνη 2 του Μιλάνου, που περιτριγυρίζεται από πράσινο»
Βιάλι: «Υπάρχει θάλασσα στη ζώνη 2 του Μιλάνου;»
Γκαλιάνι: «Θάλασσα όχι, αν θες όμως μπορούμε να φτιάξουμε μία λιμνούλα»
Βιάλι: «Με δυσαρεστεί, αλλά χωρίς θάλασσα εγώ δεν έρχομαι»
Λουίς Φίγκο
Σε ηλικία 22 ετών ο Λουίς Φίγκο είναι ήδη ένας από τους κορυφαίους Ευρωπαίους παίκτες και το όνομά του πρωταγωνιστεί το μεταγραφικό παζάρι. Το Φθινόπωρο του 1994 ο Πορτογάλος είναι έτοιμος για το μεγάλο βήμα, αφήνοντας τη Σπόρτινγκ Λισαβόνας. Υπογράφει τριετές συμβόλαιο συνεργασίας με τη Γιουβέντους, το οποίο θα έμπαινε σε ισχύ από τη σεζόν 1995-96. Λίγες εβδομάδες μετά ο ποδοσφαιριστής μετανιώνει και το επικοινωνεί στους “μπιανκονέρι” με ένα γράμμα. Η Γιουβέντους αποφασίζει να καταθέσει το συμβόλαιο στη Λίγκα, στις αρχές Φεβρουαρίου όμως ο Φίγκο, ως ελεύθερος (!), συνάπτει (νέο) συμβόλαιο με την Πάρμα, έναντι 2 δισεκατομμυρίων ιταλικών λιρών. Η διπλή υπογραφή φέρνει χάος! Η απόφαση της Λίγκας δραστική. Κανένας ιταλικός σύλλογος δεν μπορεί να αποκτήσει το Φίγκο για τα επόμενα δύο χρόνια. Έτσι το καλοκαίρι του 1995 ο Πορτογάλος εντάσσεται στην Μπαρτσελόνα. Δέκα χρόνια αργότερα θα κάνει το βήμα προς τη Serie A παίζοντας για την Ίντερ.
Ρομπέρτο Μπάτζο
Όπως έχει ομολογήσει ο Κάρλο Αντσελότι, πρόκειται για το μεγαλύτερο λάθος στην προπονητική του καριέρα. Τεχνικός της Πάρμα το 1997 και ο πρόεδρος της ομάδας Τάντζι αποφασίζει να του κάνει “δώρο” το Ρομπέρτο Μπάτζο, ανακοινώνοντας γεμάτος περηφάνια πως υπάρχει συμφωνία με όλες τις πλευρές. Ωστόσο ο Καρλέτο εφαρμόζει 4-4-2, εμπνευσμένος από τον Αρίγκο Σάκι, τονίζοντας «δεν παίζω με 10άρι». Όταν μαθαίνει πως ο Μπάτζο είναι προ των πυλών, δηλώνει στον Τάντζι «και που θα τον βάλω;», με τη μεταγραφή τελικά να ματαιώνεται και τον παίκτη να καταλήγει στην Μπολόνια.
Ρονάλντο
6 Μαΐου 1998. Τελικός Κυπέλλου UEFA. Η Ίντερ επικρατεί της Λάτσιο 3-0 και στέφεται Κυπελλούχος Ευρώπης έχοντας στη σύνθεσή της το Ρονάλντο, ο οποίος μάλιστα διαμορφώνει το τελικό αποτέλεσμα βρίσκοντας δίχτυα στο 70′. Πως θα γραφόταν η ιστορία αν ο Βραζιλιάνος φορούσε τη φανέλα των “γαλάζιων” της Ρώμης; Ο τότε πρόεδρος της Λάτσιο Κρανιότι, ήταν έτοιμος να καταβάλει τη ρήτρα ύψους 26 εκατομμυρίων, την κρίσιμη στιγμή όμως ο ομόλογός του της Ίντερ, Μοράτι, κινήθηκε αστραπιαία “κλέβοντας” το “φαινόμενο”.
Κακά
Ιανουάριος του 2009 και η Μάντσεστερ Σίτι φερόταν διατεθειμένη να κάνει τα πάντα, προκειμένου να αποκτήσει τον Κακά από τη Μίλαν. Η προσφορά ήταν από εκείνες που δύσκολα μπορούσαν να απορρίψουν, ακόμα και οι “ροσονέρι” του Σίλβιο Μπερλουσκόνι. 100 εκατομμύρια ευρώ! Παράλληλα – όπως αποκάλυψε σε συνέντευξή του ο ίδιος ο Κακά μερικά χρόνια αργότερα – η Σίτι έδινε στο Βραζιλιάνο, κάτοχο της Χρυσής Μπάλας το 2007, πολλά περισσότερα από όσα κέρδιζε στην ιταλική ομάδα. Ο σύλλογος του Μιλάνου αποδέχθηκε την προσφορά, ο Κακά έψαχνε το ιδανικό σπίτι στο Μάντσεστερ για την οικογένειά του, ξαφνικά όμως άλλαξε γνώμη, αποφασίζοντας να παραμείνει στη Λομβαρδία. Αυτό βέβαια μόνο για έξι ακόμα μήνες, αφού το καλοκαίρι του ίδιου έτους έγινε παίκτης της Ρεάλ Μαδρίτης, έναντι 65 εκατομμυρίων ευρώ
Επιμέλεια: Δημήτρης Λιαργκόβας