«Όποιος παρακολουθεί την καριέρα μου, γνωρίζει ότι δυσκολεύομαι από το περσινό Wimbledon μέχρι και τη Μαδρίτη φέτος. Έπεσα πολύ στην κατάταξη και βρέθηκε πολύ κοντά στο να πάρω ένα ολοκληρωτικό διάλειμμα από το τένις για τρεις ή τέσσερις μήνες. Όμως, ο προπονητής μού ζήτησε να είμαι επαγγελματίας, να προσπαθήσω μέχρι και το Wimbledon, και μετά αν ήμουν, για παράδειγμα, εκτός του Top100, να σταματήσω για μισό χρόνο, δεν ήθελα να παίζω, δεν ένιωθα χαρά. Ωστόσο, κράτησα την υπόσχεση προς τον προπονητή μου, δούλεψα σκληρά και έφτασα μέχρι τα προημιτελικά στο Roland Garros και στον τίτλο στο Χάλε για μια ακόμη φορά, πράγμα που ήταν πέρα από τις πιο τρελές προσδοκίες μου, από τις σκέψεις να έιψω για μισό χρόνο και να πάω σπίτι μου. Αυτό σημαίνει πολλά για μένα, είναι μια μεγάλη αναγέννηση της καριέρας μου».
Αυτά ήταν τα πρώτα λόγια του Αλεξάντερ Μπούμπλικ, στη συνέντευξη Τύπου, μετά την κατάκτηση του τίτλου στο “500άρι” τουρνουά του Χάλε της Γερμανίας. Και με αυτήν την εξομολόγηση, ο Καζάκος δε θα μπορούσε να μας δώσει καλύτερη “πάσα” για να ασχοληθούμε με το πολύ σπουδαίο -για διάφορους λόγους- επίτευγμά του.
Ξεκινώντας, δε θα μπορούσαμε να μην αναφερθούμε στην τόσο ξεχωριστή σχέση που έχει χτίσει πλέον ο Μπούμπλικ με τη συγκεκριμένη διοργάνωση. Στα 28 του χρόνια, ο Καζάκος έχει κατορθώσει να κατακτήσει μόλις 5 τίτλους, εκ των οποίων οι 2 είναι στο Χάλε. Και λέμε “μόλις”, καθώς έχει δει στη διάρκεια της καριέρας του παίκτες με πολύ λιγότερα προσόντα και ταλέντο να σηκώνουν περισσότερα τρόπαια και να τον κοιτούν από πολύ ψηλότερα στην παγκόσμια κατάταξη. Στο Χάλε, μάλιστα, έχει πάρει τα μοναδικά του “500άρια”, με τους τίτλους σε Μονπελιέ (2 φορές, 2022 και 2024) και Αμβέρσα (2023) να έρχοναι σε “250άρια” τουρνουά σε σκληρές επιφάνειες.
Οι δύο κατακτήσεις του στο τουρνουά της γερμανικής πόλης (2023, 2025) παρουσιάζουν αρκετές ομοιότητες ως προς τον τρόπο με τον οποίο ήρθαν, και μας βοηθούν αρκετά να καταλάβουμε για τι παίκτη πρόκειται.
Πρώτη και σημαντικότερη διευκρίνηση, δεν είναι άλλη από το ότι μιλάμε για γρασίδι. Μακράν η πιο ευνοϊκή επιφάνεια για τον Μπούμπλικ, που έχει τη δυνατότητα να ξεδιπλώσει όλα του τα ταλέντα. Το τρομερό σερβίς του, τα υπέροχα βολέ του, τα πολύ δυνατά χτυπήματά του και το περίτεχνο παιχνίδι του, ταιριάζουν τέλεια στο χορτάρι, που του επιτρέπει επίσης να αποφεύγει τα μεγάλα ράλι, στα οποία δεν αρέσκεται και συχνά υποπίπτει σε εύκολα λάθη.
Πραγματικά, το τένις που έχει παρουσιάσει ο Μπούμπλικ στο Χάλε, τόσο το 2023, όσο και το 2025, σε επιπεδο θεάματος αλλά και ποιότητας, ελάχιστοι παίκτες του tour μπορούν να το προσεγγίσουν στη συγκεκριμένη επιφάνεια. Ο 28χρονος μάλιστα, τα κατάφερε σε αμφότερες τις περιπτώσεις μέσα από πολύ δύσκολα ταμπλό. Το 2023 απέκλεισε διαδοχικά τους Μπόρνα Τσόριτς, Γιαν-Λέναρντ Στρουφ, Γιανίκ Σίνερ (με απόσυρση του Ιταλού λόγω τραματισμού) και Σάσα Ζβέρεφ, ενώ στον τελικό πανηγύρισε απέναντι στον Αντρέι Ρούμπλεφ.
Μεγαλύτερη, αξία, φυσικά, έχει να σταθούμε στη φετινή του διαδρομή. Ο Μπούμπλικ ξεπέρασε άνετα το εμπόδιο του Αλεξάντρ Μουλέρ στον πρώτο γύρο και ύστερα βρέθηκε απέναντι σε αυτόν που για ολόκληρο το tour -πλην του Αλκαράθ- φαντάζει ανίκητος. Αναφερόμαστε, προφανώς, στον Γιανίκ Σίνερ, ο οποίος προερχόταν από την τρομερά απώδυνη ήττα του στον τελικό του Roland Garros από τον Ισπανό και έψαχνε να βρει τα πατήματά του και στο γρασίδι ενόψει Wimbledon. Ο θαυματουργός Ιταλός, λοιπόν, είχε να χάσει από κάποιον αντίπαλο εκτός του Αλκαράθ για 51 (!) ολόκληρα παιχνίδια. Αυτός που έμελλε να δώσε τέλος σε αυτό το εντυπωσιακό στατιστικό, ήταν ο Σάσα Μπούμπλικ, και μάλιστα με ανατροπή (3-6, 6-4, 6-3) και με εικόνα ανωτερότητας μέσα στο κορτ.
Η τεράστια αυτή νίκη δεν έκανε επ’ ουδενί εύκολο το έργο του για την κατάκτηση του τροπαίου. Απέναντι στον Τόμας Μάχατς δεν αντιμετώπισε ιδιαίτερα προβλήματα, αλλά στον ημιτελικό ο Κάρεν Κατσάνοφ τον έφερε στα όριά του (4-6, 7-6, 6-4).
Και στον τελικό, βρήκε απέναντί του έναν παίκτη κόντρα στον οποίο μετρούσε 7 ήττες σε ισάριθμες αναμετρήσεις, έχοντας κερδίσει μόλις ένα σετ. Κι όμως, ο Μπούμπλικ άλλαξε προσέγγιση απέναντι στον Ντανιίλ Μεντβέντεφ, έπαιξε… φουλ επίθεση και κυριάρχησε στο γήπεδο (6-3, 7-6) για να φτάσει στον τίτλο και να ξεσπάσει σε κλάματα μετά το τέλος του αγώνα.
«Το τένις είναι παιχνίδι, ποτέ δεν πρέπει να το ξεχνάμε αυτό. Το να έχω αυτό στο μυαλό μου είναι σημαντικό, γιατί αλλιώς δε θα μπορούσα να ταξιδεύω και να παίζω. Δεν είναι δουλειά, είναι ένα άθλημα και διασκέδαση για τον κόσμο. Είναι απαιτητικό, ίσως το πιο δύσκολο σπορ για να παίζεις. Κάποιες φορές είναι ευχάριστο, κάποιες απογοητευτικό. Στο τέλος της ημέρας είναι ένα παιχνίδι και πρέπει να το θυμόμαστε», τόνισε ο Καζάκος στη συνέχεια των δηλώσεών του στη συνέντευξη Τύπου.
Και έκλεισε λέγοντας: «Τη στιγμή που ένας αθλητής σταματήσει να νιώθη πίεση, δε θα είναι σε θέση να αγωνιστεί. Ακόμη κι αν δούμε τους σπουδαίους, τον Φέντερεε, τον Ναδάλ, τον Τζόκοκβιτς, τον Σίνερ και τον Αλκαράθ, κι αυτοί αισθάνονται πίεση, απλά είναι εξαιρετικοί στον να την κρύβουν και να διατηρούν το επίπεδό τους. Αν δεν έχεις συναισθήματα, αν δε σε νοιάζει αν χάνεις ή κερδίζεις, δεν έχει νόημα να παίζεις επαγγελματικά ένα άθλημα».
Γενικότερα, ο Μπούμπλικ έχει αναφερθεί στον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνεται το τένις, προσπαθώντας να ισορροπήσει ανάμεσα στην αθλητική, προσωπική και οικογενειακή του ζωή, αποφεύγοντας τις υπερβολές σε ό,τι αφορά τον όγκο δουλειάς του, τις εμμονές και τον ανταγωνισμό που πολλοί αθλητές αυτού του βεληνεκούς έχουν. Εκτός από έναν… showman εντός γηπέδου και έναν από τους πιο ευχάριστους και απρόβλεπτους παίκτες του tour (όταν βρίσκεται στην κατάλληλη κατάσταση) , ο Καζάκος μοιάζει ένας τενίστας με ενδιαφέροντα χαρακτήρα, μεστό λόγο και αρκετά χιουμοριστική διάθεση, ακόμη και στη διάρκεια των αγώνων, ενώ και οι αντίπαλοί του μοιάζει να τον συμπαθούν και να απολαμβάνουν να τον αντιμετωπίζουν.
Στο Wimbledon που έρχεται, καλό θα είναι να στρέφουμε συχνά το βλέμμα μας στον Καζάκο, και ίσως να συμμεριστούμε την ευχή που του έδωσε ο Ντανιίλ Μεντβέντεφ μετά τον τελικό: «Ελπίζω να είσαι στο ταμπλό του Αλκαράθ στο Wimbledon. Ενδεχομένως θα έχουμε μια ματσάρα στον τρίτο ή στον τέταρτο γύρο. Συνέχισε να παίζεις έτσι, και σε παρακαλώ να είσαι στην κλήρωση είτε του Σίνερ είτε του Αλκαράθ».