Η Ελληνίδα πρωταθλήτρια μίλησε στην κάμερα της ΕΡΤ για την κατάκτηση του ασημένιου μεταλλίου στον τελικό του επί κοντώ στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα που διεξάγεται στο Μόναχο της Γερμανίας.
Το ασημένιο μετάλλιο πήρε στον τελικό του άλματος επί κοντώ η Κατερίνα Στεφανίδη. Η πετυχημένη προσπάθειά της στα 4 μέτρα και 75 εκατοστά δεν ήταν αρκετή για να της χαρίσει την κορυφή, με την Φινλανδή Βίλμα Μούλτο να αναδεικνύεται Πρωταθλήτρια Ευρώπης. Το χάλκινο κατέκτησε η Τσέχα Τίνα Σούτεϊ. Πρόκειται για τη δεύτερη φορά στην καριέρα της Ελληνίδας πρωταθλήτριας που κατάκτα αυτή τη θέση, μετά τη Ζυρίχη το 2014. Μάλιστα έγινε η πρώτη επικοντίστρια που έχει τέσσερα μετάλλια στη διοργάνωση.
Αναλυτικά όσα δήλωσε η Κατερίνα Στεφανίδη:
«Είμαι πολύ χαρούμενη για το τέταρτο σερί μετάλλιο. Αισθάνομαι σαν ένα νέο ξεκίνημα, όπως όταν όλα άρχισαν στη Ζυρίχη με το ασημένιο το 2014. Μία επανεκκίνηση με ένα ασημένιο σε Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα. Ήρθαμε για να κάνουμε καλύτερη επίδοση στη σεζόν. Για ακόμα μια φορά οι συνθήκες δεν με ευνόησαν. Θεωρούσα αντίπαλο τη Σλοβένα (σ.σ. Τίνα Σούτεϊ), αλλά η Φινλανδή (Βίλμα Μούτο) δεν επηρεάστηκε από τις συνθήκες, αφού ήταν πιο μεγαλόσωμη. Νομίζω έκανε τον αγώνα της ζωής της, με 20 πόντους ατομικό ρεκόρ. Όταν έρχεσαι σε ένα μεγάλο πρωτάθλημα, στόχος είναι το βάθρο. Τα πήγαν καλά και τα παιδιά που δεν πήραν μετάλλιο. Η Σούτει τραυματίστηκε στα δοκιμαστικά. Έκοψε το χέρι της βαθιά και τώρα πάει στο νοσοκομείο για ράμματα. Της είπα ‘πώς κατάφερες και αγωνίστηκες;’ Και στα χαμηλά ύψη ανέβηκε ο μέσος όρος. Σε σχέση με το πόσο κακές ήταν οι επιδόσεις φέτος, σήμερα έγινε… Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Καταλαβαίνω τη Μούρτο, που είχε κάνει κι αυτή παγκόσμιο ηλικιακό ρεκόρ, είχε δείξει καλά στοιχεία. Την είχα δει στο Γιουτζίν. Είναι πολύ ψηλή, μεγαλόσωμη, με μεγάλα κοντάρια, πολύ υπολογίσιμη για το μέλλον. Δεν ξέρω αν είναι απίστευτο. Νομίζω γίνεται πολύ καλή δουλειά στην Ελλάδα στα τεχνικά αγωνίσματα. Ακόμα και στο βάδην, το οποίο είναι αντοχής, αλλά θεωρώ το πιο τεχνικό από τα αγωνίσματα αντοχής. Γι’ αυτό βγαίνουν η Αντιγόνη Ντρισμπιώτη και ο Μίλτος Τεντόγλου. Θέλω να πω ένα ευχαριστώ στην Stoiximan, την Toyota, εταιρίες που έμειναν μαζί μου έπειτα από τους Ολυμπιακούς Αγώνες και την Adidas που με υιοθέτησε φέτος. Έδειξαν ότι δεν είναι μαζί μου για να με υποστηρίξουν για το τι έκανα τα προηγούμενα χρόνια, αλλά με στήριξαν ως προσωπικότητα και τους ευχαριστώ πολύ. Οι Γερμανοί είναι οι καλύτεροι στην κατανόηση του στίβου, έχουν εκτίμηση και ήθελαν να με ξαναδούν στην κορυφή. Όταν έχεις ένα μεγάλο πρωτάθλημα στη χώρα σου, θέλεις το καλύτερο. Είμαι λίγο κουρασμένη. Ίσως η σωστή λέξη είναι συναισθηματικά. Το 2020 ήταν ολυμπιακή χρονιά, το 2021 επίσης, φέτος υπήρχαν δύο πρωταθλήματα, του χρόνου υπάρχει το Παγκόσμιο και πάμε ξανά σε ολυμπιακή χρονιά. Όταν ξεκινήσαμε την προπόνηση, ο Μιτς με ρώτησε ‘ποιος είναι ο στόχος;’ Του είπα ‘να μην πονάω’. Έτσι ξεκινήσαμε την προετοιμασία. Αυτή είναι μια σωστή χρονιά. Φαίνεται ίσως η λίγο λιγότερη προπόνηση, ίσως φαίνεται στο μυαλό και όχι σωματικά. Δεν θεωρώ ότι είμαστε πίσω στο σώμα. Πετύχαμε το στόχο μας, να φτάσουμε σχεδόν στο τέλος και να μην έχω τραυματισμό. Ελπίζω να πάω στο Παγκόσμιο, να είμαι υγιής και να βγάλω την καλύτερη προετοιμασία σε σχέση με αυτές που είχα τα τελευταία τρία χρόνια».