Η πρόεδρος του ΣΕΓΑΣ, Σοφία Σακοράφα πληροφορήθηκε το χαμό της παλιάς συναθλήτριάς της στο Βόλο όπου βρίσκεται για τις ανάγκες του Βαλκανικού Πρωταθλήματος.
Τόσο η πρόεδρος, όσο και τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου της ομοσποδνδίας εκφράζουν τα ειλικρινή συλληπητήριά τους προς τους οικείους τους,
Ακολουθεί η δημοσίευση στην επίσημη ιστοσελίδα του ΚΟΕΑΣ με αφορμή το χαμό Στέλλα Καλοπαίδη Γρηγορίου
Μία από τις κορυφαίες μορφές του κυπριακού αθλητισμού, η Στέλλα Καλοπαίδη Γρηγορίου, έφυγε από τη ζωή την Παρασκευή 25 Ιουλίου 2025, σε ηλικία 72 χρόνων, έπειτα από πολύ σκληρή μάχη με τον καρκίνο. Πάντα θαραλλέα και πρωτοπόρος στον αθλητισμό, άφησε ανεξίτηλη τη σφραγίδα της στον στίβο, την πετοσφαίριση, την καλαθοσφαίριση, τη γυμναστική και σε όποιο άθλημα καταπιανόταν. Ο κυπριακός στίβος αποτίει φόρο τιμής στη «Θεά του Ανέμου» όπως την αποκαλούσαν, για όλα όσα πρόσφερε από πολύ μικρή ηλικία στο άθλημά μας, ως αθλήτρια, προπονήτρια, γυμνάστρια και στέλεχος πολλών εκδηλώσεων. Σ’ ευχαριστούμε αγαπημένη μας Στέλλα, για όλα όσα έχεις προσφέρει στον κυπριακό αθλητισμό, τα οποία αποτελούν τεράστια κληρονομιά και για τα παιδιά σου και για όλους μας. Ο Θεός να αναπαύσει την ψυχή σου και να δώσει δύναμη και κουράγιο στην οικογένειά σου. Ο πρόεδρος της ΚΟΕΑΣ Περικλής Μάρκαρης, ο γενικός διευθυντής Αντώνης Γεωργαλλίδης, τα μέλη τού Διοικητικού Συμβουλίου και το προσωπικό τής Ομοσπονδίας, εκφράζουν τη θλίψη τους και τα ειλικρινή συλλυπητήρια σε όλη την οικογένεια. Σε αποχαιρετούμε με αγάπη…
Για το ποια ήταν η Στέλλα Καλοπαίδη Γρηγορίου και για την αθλητική της πορεία στον χρόνο, έκανε αναφορά στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης ένας από τους μεγαλύτερους γνώστες της ιστορίας τού κυπριακού στίβου, ο δημοσιογράφος Πέτρος Χατζηχριστοδούλου, τα οποία σάς μεταφέρουμε:
«Στέλλα Καλοπαίδη Γρηγορίου: Μορφή του κυπριακού και ελληνικού στίβου από τα τέλη της δεκαετίας του 1960 έως και τα μέσα της δεκαετίας του 1970. Μια από τις αιχμές του δόρατος του ΓΣ Ολύμπια Λεμεσού, συνέβαλε στην καθιέρωση και καταξίωσή του και στην κορυφή του πανελλήνιου στίβου συλλόγων, με τίτλους στις κατηγορίες γυναικών και νεανίδων. Η Στέλλα, απεβίωσε χθες βράδυ, στα 72 της χρόνια, αφήνοντας λαμπρά κεφάλαια στον αθλητισμό μας και στην Παδεία, ως καθηγήτρια Φυσικής Αγωγής.
»Πανύψηλη και πολυτάλαντη, εμφανίστηκε στα 14 της σε Παγκύπριους Μαθητικούς Αγώνες στην Κερύνεια, όπου πήρε την δεύτερη θέση, με ανταγωνίστριες κατά πολύ μεγαλύτερες της σε ηλικία αθλήτριες. Ήταν η πρώτη και τελευταία δεύτερη θέση της, αφού από την επόμενη χρονιά έγινε, μόλις στα 15 της χρόνια, η κορυφαία και μέλος της Εθνικής Ελλάδας γυναικών! Μάλιστα, αν και κοριτσόπουλο, έλαβε μέρος στου Βαλκανικούς Αγώνες της Αθηνας (1968). Στους σχολικούς αγώνες, ήταν επίσης άπιαστη, κατακτώντας εννιά διαδοχικές παγκύπριες και πανελλήνιες νίκες. Αν προλάβαινε τις διεθνείς διοργανώσεις, τις Γυμνασιάδες, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα κέρδιζε μετάλλια και εκεί.
»Βασικό αγώνισμά της ήταν τα 100μ. μετ’ εμποδίων, όπου ήταν ανίκητη. Πέτυχε πέντε φορές πανελλήνιο ρεκόρ στα 100μ. εμπόδια και 14 φορές παγκύπριες επιδόσεις. Άρχισε από τα 16.2 και κατέβηκε στο 14.1 και στο 14.19 (ηλεκτρ. χρονομέτρηση). Πανελλήνια επίδοση (65.8) σημείωσε και στα 400μ. μετ’ εμποδίων, την πρώτη χρονιά εισαγωγής του αγωνίσματος στο πρόγραμμα του στίβου γυναικών (1975). Πέρα από τα εμπόδια, διακρίθηκε στο Ύψος και στο Πένταθλον, σημειώνοντας από δύο ρεκόρ στο κάθε αγώνισμα και αναδείχθηκε και πρωταθλήτρια Ελλάδας. Με την Εθνική Ομάδα, αλλά και με τον σύλλογό της, αγωνίστηκε επίσης, και διακρίθηκε και σε άλλα αγωνίσματα, όπως τα 200μ., τα 400μ. και στις δύο σκυταλοδρομίες. Συνολικά κέρδισε 20 μετάλλια στους Πανελληνίους Αγώνες, σε ατομικά και ομαδικά αγωνίσματα. Συνέβαλε στην κατάρριψη πανελληνίων επιδόσεων στα 4Χ400μ. με την Εθνική Ελλάδας. Επί εννιά συναπτά έτη (1968-1976) συμμετείχε σε Βαλκανικούς Αγώνες. Το 1974, μετά την τραγωδία της Κύπρου, ήταν η σημαιοφόρος της Εθνικής Ελλάδας στη Σόφια, ενώ δύο φορές αγωνίστηκε στους Βαλκανικούς Νεανίδων. Το 1975 ήταν η πρώτη Κύπρια με συμμετοχή στους Μεσογειακούς Αγώνες στον στίβο, όπου κατέκτησε την πέμπτη θέση, ενώ την ίδια χρονιά βγήκε πρώτη στο Ευρωπαϊκό Κύπελλο (Μπρούνο Τζάουλι). Πέτυχε 12 πρώτες νίκες σε Παγκυπρίους Αγώνες (1969-1975) σε πέντε ατομικά αγωνίσματα: 400μ., 80μ. εμπόδια, 100μ. εμπόδια, Ύψος, Πένταθλον.
»Μετά την αποχώρησή της από τον στίβο, σε ηλικία 23 ετών, ασχολήθηκε με την πετόσφαιρα, ως προπονήτρια/παίκτρια της ΑΕΛ και κέρδισε τρία πρωταθλήματα, βάζοντας τη βάση για την πολυετή κυριαρχία της γαλαζοκίτρινης ομάδας στο άθλημα. Επίσης, ασχολήθηκε με την καλαθόσφαιρα, ως προπονήτρια, αθλήτρια και ιδρύτρια του τμήματος γυναικών της ΑΕΛ. Συνέχισε και ως προπονήτρια ενόργανης γυμναστικής. Παντρεύτηκε τον Σταύρο Γρηγορίου, καλαθοσφαιριστή του Κεραυνού Στροβόλου, καθηγητή Φ.Α. και προπονητή (μπάσκετ και βόλεϊ) και απέκτησαν τρία παιδιά, τη Μαρίλια, τη Χριστιάνα και τον Κύπρο.
»Η κόρη της, Μαρίλια Γρηγορίου, σαν μήλο κάτω από τη μηλιά, ήταν από τις πιο ταλαντούχες και επιτυχημένες αθλήτριες της Κύπρου, με διεθνείς διακρίσεις στα 100μ. εμπόδια αρχικώς και εν συνεχεία, στα 100μ. και στα 200 μέτρα. Έλαβε μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004. Ο γιος της, Κύπρος Γρηγορίου, ακολούθησε το μπάσκετ και έγινε ένας καλός καλαθοσφαιριστής στην ομάδα της ΑΕΛ».
Η βράβευσή της το 2022 από το ΑΚΕΛ
Τον Δεκέμβριο του 2022 η Στέλλα Καλοπαίδη Γρηγορίου τιμήθηκε με το «Έπαθλο Αθλητικής Προσφοράς», μαζί με τους τρεις αδελφούς Τσιάκκιρους Γιώργο, Πέτρο και Μιχάλη, στα ετήσια βραβεία που θέσπισε το ΑΚΕΛ, με στόχο τη βράβευση ατόμων για την προσφορά τους στην αθλητική ανάπτυξη του τόπου και την προώθηση του αθλητικού ιδεώδους.
Μια τεράστια φυσιογνωμία του κυπριακού αθλητισμού, η οποία με την πολυσχιδή και πολυετή προσφορά της άφησε ανεξίτηλη την σφραγίδα της στο αθλητικό γίγνεσθαι, κάνοντας περήφανη την Κύπρο με τις παγκύπριες και πανελλήνιες επιδόσεις της αλλά και με τις πολλές διεθνείς διακρίσεις της, αγωνιζόμενη με τα χρώματα της Ελλάδας. Έγραψε χρυσές σελίδες στον κλασσικό αθλητισμό και την πετόσφαιρα, ενώ ως εκπαιδευτικός, υπηρέτησε την παιδεία του τόπου εμπνέοντας εκατοντάδες παιδιά», αναφέρθηκε στον πρόλογο της βράβευσης τής Στέλλας Καλοπαίδη Γρηγορίου, ενώ στο βιογραφικό στην ανακοίνωση αυτής της τιμής αναφέρονται τα ακόλουθα:
Η Στέλλα Καλοπαίδη γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Λεμεσό. Ασχολήθηκε με τον αθλητισμό σε παιδική ηλικία. Οι γονείς της, Τάκης και Αλίκη Καλοπαίδη την ώθησαν σε αυτό, μετατρέποντας την αυλή του σπιτιού τους σε ένα μικρό στάδιο στίβου. Σε ηλικία 13 χρόνων αρχίζει την αθλητική της πορεία. Προπονητές της ο Μάριος και η Μαρία Αγαθαγγέλου, που την προπονούσαν στα χωράφια της γειτονιάς τους. Διάπλασαν ένα σπουδαίο αθλητικό ταλέντο. «Ήταν οι φύλακες άγγελοι μας», λέει η Στέλλα για το ζεύγος Αγαθαγγέλου. Στα 15 της χρόνια συμμετέχει με τον ΓΣΟ στους Πανελλήνιους αγώνες. Παράλληλα γίνεται μέλος της εθνικής Ελλάδας στίβου.
Η καριέρα της Στέλλας εκτοξεύθηκε. Εξελίχτηκε σε φοβερή αθλήτρια. Ήταν ακτύπητη στα αγωνίσματα του ύψους, στα εμπόδια και στο πένταθλο. Είχε ως πρότυπο τον μεγάλο αθλητή Σταύρο Τζιωρτζή, ενώ κατέρριπτε το ένα ρεκόρ μετά το άλλο. Κέρδισε πρώτες θέσεις σε Παγκύπριους, Πανελλήνιους, Βαλκανικούς, Μεσογειακούς και διεθνείς διοργανώσεις. Το 1974 επιλέγηκε ως σημαιοφόρος της Εθνικής ομάδας στους Βαλκανικούς αγώνες. Ήταν μια τεράστια τιμή για την αθλήτρια μας.
Κάπου εκεί, μέσα από μια κούπα αχνιστό τραχανά που ετοίμασε η Στέλλα, μπήκε στη ζωή της ο Σταύρος Γρηγορίου. Ο Σταύρος σπούδαζε στη Νομική Σχολή Θεσσαλονίκης και κατέβηκε στην Αθήνα να δει φίλους. Στη συνέχεια πήρε μεταγραφή στην Γυμναστική Ακαδημία Αθηνών για να βρίσκεται κοντά στη Στέλλα του. Το 1975 ένωσαν τις ζωές τους και συμπορεύτηκαν στη ζωή και τον αθλητισμό.
Η Στέλλα Καλοπαίδη Γρηγορίου υπήρξε πρωτοπόρος και στο άθλημα της πετόσφαιρας. Το 1977 δημιούργησε τη γυναικεία ομάδα πετόσφαιρας της ΑΕΛ και για τρία χρόνια υπήρξε παίκτρια και προπονήτρια. Από τότε ξεκίνησε να γεμίζει η τροπαιοθήκη της πετοσφαιρικής ΑΕΛ. Το 1980 παρέδωσε την ομάδα στα προπονητικά χέρια του Σταύρου και οι επιτυχίες ήταν συνεχείς. Η Στέλλα Καλοπαίδη Γρηγορίου, που χαρακτηρίστηκε «Θεά του ανέμου», ποτέ δεν έζησε χωρίς τον αθλητισμό. Όταν έπεσε η αυλαία στον κλασσικό αθλητισμό και την πετόσφαιρα, άνοιξε την πόρτα της Ολυμπιακής Γυμναστικής. Δημιούργησε την Σχολή Καλοπαίδη και άνοιξε μια καινούργια σελίδα στην ενασχόληση της με τον αθλητισμό.
Για δεκαετίες πρόσφερε στην νεολαία της Κύπρου ως εκπαιδευτικός και μύησε δεκάδες παιδιά στον αθλητισμό. Υπηρέτησε ως καθηγήτρια Φυσικής Αγωγής και αφυπηρέτησε ως Βοηθός Διευθύντρια Α΄, Μέσης Εκπαίδευσης. Κέρδισε την απεριόριστη εκτίμηση των συναδέλφων της και όλων όσοι την έζησαν όλα αυτά τα χρόνια.
Το 1990 συνέβαλε καθοριστικά στο πετυχημένο πολυθέαμα για τα 30χρονα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ανέλαβε και διεκπεραίωσε με επιτυχία πολυάριθμες τελετές έναρξης και λήξης πολλών διοργανώσεων. Η παρουσία της στα «Λεμέσια», του Δήμου Λεμεσού, ήταν πάντα αισθητή. Οι βραβεύσεις για την Στέλλα υπήρξαν βαρύτιμες από πολυάριθμους φορείς. Το πέρασμα της από τον αθλητισμό υπήρξε εκκωφαντικό.
Μαζί με τον σύζυγο της Σταύρο και τα τρία παιδιά τους Μαρίλια, Χριστιάνα και Κύπρο αποτελούν μια μεγάλη όμορφη αθλητική οικογένεια. Η Μαρίλια έγινε πρώτο όνομα στους δρόμους ταχύτητας. Ο Κύπρος πρωταγωνίστησε στο άθλημα της καλαθόσφαιρας με τον δυναμισμό και το ταλέντο του.
Στέλλα Καλοπαίδη Γρηγορίου ο κυπριακός αθλητισμός, η κυπριακή κοινωνία, σε ευγνωμονούν. Αφήνεις μια τεράστια κληρονομιά».
Πηγή: SEGAS.GR