Έπειτα από την ολοκλήρωση του μικρού τελικού του EuroBasket 2025 και τη σημαντική επιτυχία της Εθνικής μας, ο Κώστας Σλούκας μίλησε διεξοδικά για όλη την προσπάθεια που κατέβαλε το φετινό καλοκαίρι και για τα μελλοντικά του πλάνα σε ό,τι αφορα τη “γαλανόλευκη”.
Αναλυτικά όσα είπε ο Κώστας Σλούκας στην κάμερα της ΕΡΤ:
«Κάτι γινόταν πάντα και πήγαινα είτε τραυματίας, είτε με πόνο. Είναι μία δικαίωση για όλα τα παιδιά, πίστευα από την πρώτη στιγμή που πάτησα πόδι στην προετοιμασία. Ξεκίνησα από 26 Ιουνίου προπονήσεις μόνος μου, ήθελα να είμαι έτοιμος, καθώς πιθανότατα είναι η τελευταία μου πιστολιά.
Στα τελευταία 10 λεπτά ήμουν εξουθενωμένος, όμως η ικανοποίηση του να βλέπω τη γυναίκα μου συγκινημένη και τα παιδιά μου να πανηγυρίζουν είναι μεγάλη. Εμείς ξεκινήσαμε το μπάσκετ βλέποντας τον Βασίλη Σπανούλη, τον Νίκο Ζήση να πανηγυρίζουν μετάλλια. Πιθανότατα θα βλέπουν άλλα παιδιά εμάς και ίσως τα εμπνεύσουμε για το μέλλον.
Ήμασταν συγκεντρωμένοι στον στόχο μας, γνωρίζαμε πού μπορούμε να φτάσουμε. Είναι πάρα πολύ μεγάλη επιτυχία, μας ενέπνευσε ο Σπανούλης, έχει τη στόφα του νικητή. Έβλεπε βίντεο 15 ώρες τη μέρα, δούλεψε πολύ σκληρά. Μας μένει μία πικρία που δεν ήμασταν όσο ανταγωνιστικοί μπορούσαμε στον ημιτελικό. Στον μικρό τελικό για 38 λεπτά κυριαρχήσαμε, στο τέλος η κούραση ήταν πολύ μεγάλη.
Η απογοήτευση μετά την Τουρκία ήταν μεγάλη, αλλά το κίνητρό μας για μετάλλιο ακόμη μεγαλύτερο. Είδαμε τα λάθη μας, και σήμερα κάναμε μία πολύ καλή εμφάνιση, με εξαίρεση τα τελευταία δύο λεπτά. Πρέπει όλοι οι Έλληνες να είμαστε ενωμένοι, να μην περιμένουμε στη γωνία για την αποτυχία. Αυτό που είδα με τον Διαμαντίδη, τον Τσαρτσαρή, τον Παπαλουκά, αυτό είναι η Εθνική ομάδα. Είμαστε τρίτοι στην Ευρώπη, είναι πολύ μεγάλο πράγμα.
Αυτό που κάναμε και ήταν το βασικό, ήταν να βλέπουμε κάθε παιχνίδι ξεχωριστά. Παίξαμε μεστό και ωραίο μπάσκετ, είχαμε κυριαρχία, η εικόνα που έχουμε αφήσει είναι ότι είχαμε μία ομάδα που είναι δύσκολο να χάσει. Αφιερώνω αυτό το μετάλλιο πάνω από όλα στους Έλληνες και στην οικογένειά μου, έχω λείψει πολύ από το σπίτι φέτος.
Προφανώς και άξιζε, αυτό το μετάλλιο είναι πάνω από όλα, είναι κάτι ασύλληπτο. Μπορώ να πω ότι έχω μία αξιοσέβαστη καριέρα, αλλά αυτό είναι το μεγαλύτερο επίτευγμα στην καριέρα μου. Είναι πολύ μακρινό το 2027, δεν ξέρω το μέλλον τι επιφυλάσσει, αλλά πιθανόν να είμαι τότε άνεργος. Νομίζω ότι είναι κάτι πολύ σοφό να γνωρίζεις πότε πρέπει να σταματήσεις, τον τρόπο και το σωστό τάιμινγκ. Θα το αφήσω ανοιχτό και θα δείξει».